Het debat over certificeringen voor natuurlijke, biologische en biodynamische wijnen is al enige tijd gaande in Frankrijk. Vorig jaar heeft een lid van één van de streng rechte partijen in het land geprobeerd om een beraadslaging te lanceren om een wettelijke definitie op te zetten voor natuurlijke wijn. De verkoop van biologische wijn in Britse supermarkten is de laatste twee jaar flink gestegen, en bedrijven als Bibendum doen steeds meer moeite om hun klanten informatie te geven over eco-vriendelijke alternatieven. Maar het blijkt dat veel consumenten hier terughoudend voor zijn door het gebrek aan officiële standaards voor eco-vriendelijke wijnbereiding, met critici als de in Amerika geboren Robert Parker die de beweging "ongedefinieerde misleiding" noemt.
Maar er zitten ook tegenstrijdigheden in de eisen die gesteld worden voordat sommige wijnmakerijen hun producten als biologisch mogen labelen. In het VS mogen wijnen die als 'biologisch' gelabeld zijn geen toegevoegde sulfieten bevatten. Wijnen die toegevoegde sulfieten bevatten maar anderzijds biologisch zijn, worden gelabeld als 'wijn gemaakt van biologische druiven'. In het VK hoeft de wijn echter alleen van biologisch fruit gemaakt te zijn om een accreditatie te krijgen.
De EU heeft strikte richtlijnen voor de biologische en biodynamische teelt, maar verschillende landen binnen de unie hebben hun eigen regels, wat verwarring oplevert. Een radicale oplossing die is voorgesteld door Isabelle Legeron MW, is om de traditionele richtlijnen af te schaffen en alle producenten te laten benoemen wat voor ingrediënten ze gebruiken.
“Het is belangrijk dat 'natuurlijke wijn' bij wet wordt beschermd," zei Legeron, de eerste vrouwelijke Wijnmeester in Frankrijk, "maar eigenlijk is het net zo belangrijk dat niet-natuurlijke producenten ook duidelijk identificeerbaar zijn. Als dit het geval zou zijn, zou het zelfs niet nodig zijn om natuurlijke wijnen te categoriseren, omdat de labels voor zichzelf zouden spreken."
Conventionele wijnen, die gemaakt worden met druiven die behandeld zijn met bestrijdingsmiddelen, zijn schadelijk voor de gezondheid voor de mensen die ze telen én die ze drinken, zegt Legeron. De Wijnmeester werkt nauw samen met Olivier Paul-Morandini, oprichter van de Transparency for Organic Wine Association (TOWA), om campagne te voeren voor meer transparantie bij het wijnproductie proces op EU-wijd niveau. Zowel Legeron als Morandini’s team van onderzoekers zijn ervan overtuigd dat chemische bestrijdingsmiddelen schadelijk zijn voor iedereen, van de consument tot de insecten die ze moeten bestrijden.
Veel onderzoekers twijfelen echter of chemische bestrijdingsmiddelen schadelijk zijn. Een wetenschappelijk onderzoek dat recentelijk in de VS is uitgevoerd heeft sporen van een onkruidbestrijdingsmiddel gevonden in verschillende leidende wijn- en biermerken. Hoewel de schaal van het bereik van de bestrijdingsmiddelen als alarmerend kan worden gezien, zou een volwassene "140 glazen wijn met het hoogst gemeten niveau glyfosaat per dag moeten drinken om het niveau te bereiken dat het Office of Environmental Health Hazard Assessment (OEHHA) in Californië geïdentificeerd heeft als ‘No Significant Risk Level’”, volgens een woordvoerder van het Wine Institute.
Het onderzoeksteam van TOWA zegt echter dat kwantiteit niet het probleem is. In Europa zijn neurologische, ontstekings- en chronische ziekten zoals astma de laatste jaren flink toegenomen. "Dit is voornamelijk aan bestrijdingsmiddelen te wijten," zegt Alexandra Bouard, docent Agri-Food Law bij University of Reims en woordvoerder van TOWA.
“Moderne toxicologie leert ons dat het niet de hoeveelheid is die iemand inneemt die het schadelijk maakt." TOWA zegt dat er vele factoren zijn, naast de hoeveelheid wijn die iemand drinkt, die de gemiddelde drinker kunnen beïnvloeden. Hieronder vallen bijvoorbeeld de periode waarin iemand wordt blootgesteld aan giftige stoffen gedurende zijn of haar leven, hoe lang iemand hier steeds aan wordt blootgesteld, of "de fusie van verschillende krachtige moleculen."
Zelfs kleinere dosissen kunnen een "cocktail effect" creëren, zegt TOWA. Volgens hen kunnen bestrijdingsmiddelen nog drie generaties lang in het menselijke DNA gevonden worden, "zelfs in situaties waar de afstammelingen nooit in direct contact komen met de schadelijke stof."
“We hebben betere wetten nodig voor het labellen van alcohol," zei Legeron tegen The Drinks Business, "en een lijst van de plaag- en onkruidbestrijdingsmiddelen die gebruikt zijn bij het telen van de planten zou ook verplicht moeten worden. Alleen dan kunnen consumenten een goed geïnformeerde keuze maken."
Het is een beleid dat Legeron ook bij haar eigen evenement, het jaarlijks handelsevenement de RAW Wine Fair, heel serieus neemt. Alle producenten die hun producten tentoonstellen tijdens het evenement, dat van 6 t/m 13 maart plaatsvindt, moeten analyses van het sulfietgehalte inleveren, en telers moeten alle toevoegingen en hulpmiddelen die gebruikt worden bij de wijnproductie vermelden.
Meer dan 150 natuurlijke wijnproducenten van over de hele wereld stellen hun producten ten toon tijdens het evenement, waaronder Gut Oggau, Château Le Puy en Domaine Tawse.
Bron: The Drinks Business (Edith Hancock)