Bij de voorgaande BioBorrel ontstond er een verhitte discussie over de rol van biologische speciaalzaken versus supermarkten. Het debat was meer een interne aangelegenheid. De besproken thema's tijdens de laatste BioBorrel waren juist meer naar de buitenwereld gericht. Hoe maak je het verschil als startup? Wat zijn de hobbels op de weg en waar liggen juist kansen? En moet je bedrijven die True Cost Accounting doorvoeren belonen? Of zij die dat niet doen juist straffen? "Food for thought", aldus Thomas. "Ook nu was er ruimte voor een kritisch samenspel, maar het debat was veel constructiever van aard en meer gericht op samenwerking. Er hing een goede vibe."
Niels Back, Organic Agriculture Manager van Triodos Bank, tipte startende bio-ondernemers kritisch te zijn en oog te hebben voor kwaliteiten die zij zelf niet in huis hebben. Hij sprak metaforisch over het planten van een zaadje en zorg dragen voor een vruchtbare bodem. Volgens hem zijn biologische start-ups nodig om de biosector als geheel te laten groeien. "Feit blijft wel: negen van de tien start-ups mislukken. Wat maakt het dat die tiende het wel redt? Veel ondernemers zijn overtuigd van hun kunnen en twijfelen dan ook om hulp van derden in te schakelen", aldus de manager. Niels adviseerde hen over hun eigen schaduw heen te stappen. Triodos Bank hanteert als belangrijk uitgangspunt voor kredietverschaffing de omgang van de ondernemer met het bodemleven. Ook niet-biologische gamechangers als De Vegetarische Slager komen in aanmerking, mits hun houding ten aanzien van de bodem resoneert in deze langetermijnvisie.
Het mag geen verrassing heten dat de biologische sector op het gebied van bodemvruchtbaarheid de nodige inspanningen levert. Toch lukt het maar mondjesmaat om de gangbare markt de richting te wijzen. "Het kost de Franse regering ruim 522 miljard euro om de bodem en het grondwater te zuiveren, maar waarom worden deze kosten niet opgehoest door de veroorzakers?", illustreerde Michaël Wilde van Eosta deze problematiek. Hij poneerde de stelling of het beter is bedrijven die bodemvruchtbaarheid in hun bedrijfs- en verdienmodel integreren daarvoor te belonen, of degenen die dat juist nalaten te straffen. Het leverde een gemêleerde discussie op. Michael zelf toonde zich namens Eosta voorstander van belonen. Anderen stelden dat straffen noodzakelijk is om verandering af te dwingen en de bedrijven in kwestie aan de strakke regelgeving te houden.
Biologisch melkveehouder Kees van Zelderen bevond zich tussen het publiek en was goed te spreken over de BioBorrel. Tijdens de voorgaande editie was hij zelf spreker. "Veel jongere ondernemers lieten hun gezicht zien en bleven hangen om de stof te evalueren. Voor Triodos bood deze BioBorrel de uitgelezen mogelijkheid om start-ups die zich in een kritieke fase bevinden, te laten zien hoe zij door de juiste coaching kunnen uitgroeien tot een volwaardige onderneming. Eosta gaf op haar beurt weer handen en voeten aan een al wat bekendere, maar daardoor niet minder belangrijke discussie: hoe we de echte prijs van een product bij aanschaf dienen te verdisconteren met het oog op de toekomst? Het is veelzeggend dat overheden zelf nu ook actief met deze vraagstukken aan de haal gaan. De hamvraag is wel: welk overheidsinstrumentarium moeten we gebruiken om de vaart erin te houden? De wortel (verleiding) of de tak (harde aanpak)?"
Op 14 december vindt de eerstvolgende editie plaats. Daarbij wordt een (nader bekend gemaakte) grote spreker uitgenodigd. Met de Vrienden van de BioBorrel wordt dan ook de koers van de daaropvolgende edities bepaald.
Voor meer informatie: www.debioborrel.nl