De keerzijde van groeiende populariteit van biologisch
De biologisch voedselproducenten waren in eerste instantie tuinders die alle niet-biologische producten afwezen. Eén van de eerste publicaties stamt al uit 1942. In de jaren '70 kregen de consumenten voor het eerst de mogelijkheid om biologische producten te kopen die niet rechtstreeks van familie afkomstig waren. Biologisch was het antwoord op alle slechte dingen die verbonden waren met regulier voedsel. Toen de boerenmarkten eenmaal winstgevend werden, wilden de commerciële landbouw en supermarkten graag een graantje meepikken. Nu is ze dat gelukt en de telers hebben daar zelf aan bijgedragen.
De biologische telers vroegen de overheid om normen in te stellen voor biologische productie om zodoende voordeel te behalen uit hun dure landbouwmethoden. Simpelweg 'verbouwen zonder gifstoffen' was niet goed genoeg. USDA gaf toe en er werden normen opgesteld, gepubliceerd en aangenomen. En nu de hebzucht om de hoek is komen kijken is de Organic Trade Association een manier geworden voor grote bedrijven om hun producten het etiket 'biologisch' te geven, zoals ook de kleine biologische boer dat kan. En dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van de USDA.
In de hedendaagse grote supermarkten zijn een groot aantal biologische producten aanwezig. Ze liggen slim opgesteld tussen de andere producten, waardoor het vaak niet opvalt dat ze veel duurder zijn. En dat maakt ze aantrekkelijk voor leveranciers die grotere volumes kunnen leveren. Grote bedrijven, die de middelen hebben, kunnen een hoogwaardiger eindproduct maken, waarvan de traditionalisten zeggen dat ze alleen in naam biologisch zijn.
Het Cornucopia Instituut heeft nu echter een scorekaart in de maak die het verschil kan aangeven tussen bijvoorbeeld een 'fabrieksei en een authentiek biologisch ei'. Hetzelfde zal gelden voor melk, kaas en vlees.
Biologisch voedsel is niet zozeer gezonder of veiliger dan producten die middels legale kunstmest en pesticiden – met vergunning – zijn geproduceerd. Studies tonen aan dat de voedingswaarde van biologische producten even hoog – of soms zelfs lager – is dan die van traditioneel verbouwd voedsel. Biologische producten hebben meer bacteriën op hun bladeren. Wel zijn ze verser, maar alleen wanneer ze lokaal zijn verbouwd.
De EU en de VS hebben nu een overeenkomst gesloten, waarin staat dat producten met het etiket 'biologisch' nu op beide fronten verhandeld mogen worden. Daardoor kunnen de grote producenten nu uitbreiden naar de twee grootste afzetgebieden ter wereld, zich onderwijl keurig aan de letter van de wet houdend.
De Organic Trade Association probeert nu ook de USDA zo ver te krijgen dat ze omschakelaars, het recht geven om hun producten het etiket biologisch te geven tijdens de drie jaar die het duurt voor de pesticide om geheel uit de grond te verdwijnen.
Kleine telers zullen zich nu wellicht gaan distantiëren van het woord 'biologisch' terwijl het voor supermarkten de nieuwe versie van 'puur' en 'vers' zal worden.
Het lijkt onwaarschijnlijk dat een tuinder bijna 500 euro per jaar zal neertellen voor een - eens heilig - biologisch certificaat, dat nu gedragen wordt door de helft van de producten in de supermarkt. De klant, die kwaliteit met een voedseletiket associeert, wordt echter de dupe: verward of misleid.
Bron: High Plains Journal