De aanpak van vogelgriep onder wilde vogels is totaal versnipperd. Uit onderzoek van Pointer blijkt dat regio’s en gemeenten verschillende maatregelen treffen en de sterfteregistratie onvolledig is. Viroloog Thijs Kuiken zegt dat hierdoor de kans wordt vergroot dat het virus zich nog verder verspreidt.
EU-lidstaten zijn verplicht kadavers van wilde dieren op te ruimen als vermoed wordt dat ze vogelgriep hebben. Maar in Nederland is dit niet expliciet geregeld in de wet. De overheid stelt de terreinbeheerder verantwoordelijk voor dode vogels met vogelgriep. Dat kan bijvoorbeeld de provincie zijn, de gemeente, een natuurorganisatie, het waterschap, maar ook de private boer of burger. Vervolgens laat de overheid het aan die beheerder zelf over of en hoe de kadavers worden opgeruimd.
In de praktijk bellen de meeste burgers die een dode of zieke vogel vinden de dierenambulance. Die krijgen geen bijdrage van de overheid om vogelgriep te bestrijden. Niet elke ambulance rijdt uit voor een melding van een zieke of dode vogel waarvan het vermoeden is dat deze vogelgriep heeft. Eén op de vijf doet dat niet omdat ze de rit niet vergoed krijgen. Sommigen ambulances rijden niet uit omdat ze geen beschermende materialen hebben. De meerderheid van de dierenambulances brengt zieke dieren naar de dierenarts voor euthanasie. Ook met hen verschillen de afspraken voor vergoedingen.
Kuiken maakt zich zorgen over de versnipperde aanpak. "Hierdoor vallen bepaalde gebieden tussen wal en schip, daar is niets geregeld. Ook is er het risico dat mensen zich niet bewust zijn van de gevaren."
Bron: KRO-NCRV