We worden overspoeld met labels met duurzaamheidsboodschappen. Nu wil de Europese Commissie 'greenwashing' aanpakken door marketing met duurzaamheidslabels die niet gebaseerd zijn op een certificeringsregeling of niet door de overheid zijn vastgesteld, te verbieden. Dit zou kunnen betekenen dat alleen etiketten op basis van een certificering door een derde partij, zoals KRAV (in Zweden), worden toegestaan, terwijl andere etiketten worden verboden.
KRAV is een sterk merk dat bij 99% van de Zweedse consumenten bekend is. Maar in een enquĂȘte die KRAV hield voor het rapport The Sustainable Food 2021 vond 53 procent dat er te veel duurzaamheidskeurmerken zijn, en 54 procent dat het moeilijk is om te weten welke keurmerken ze kunnen vertrouwen als ze boodschappen doen.
"Wij zijn zeer ingenomen met de voorstellen van de EU. Op het gebied van gezondheid bestaat er strenge wetgeving over wat mag worden gecommuniceerd, en wij vinden het vanzelfsprekend dat dergelijke richtsnoeren er ook moeten zijn voor duurzaamheidsclaims. Het is belangrijk dat consumenten weten wat wat is, en zich niet laten misleiden door verleidelijke boodschappen die pure greenwash kunnen zijn", zegt KRAV's CEO Emma Rung.
Het voorstel van de Europese Commissie heeft tot doel consumenten beter te informeren over welke producten het meest duurzaam zijn om te kopen, zodat zij kunnen bijdragen tot een meer duurzame ontwikkeling.
Toen het voorstel ter raadpleging werd voorgelegd, wezen verscheidene commentatoren in Zweden erop dat het voorstel duidelijker moet zijn over het soort certificeringsregelingen dat moet worden goedgekeurd, de eisen die aan deze regelingen moeten worden gesteld en de wijze waarop de eisen moeten worden gecontroleerd.
KRAV is een certificeringsregeling van een derde partij, wat betekent dat alle KRAV-leden door een onafhankelijke controle-instantie worden gecontroleerd. Het KRAV vindt dat alle labels en logo's met duurzaamheidsboodschappen door een onafhankelijke derde partij moeten worden gecontroleerd.
Het voorstel van de Europese Commissie voor een nieuwe richtlijn zal na een consultatieronde in het voorjaar van 2022 ter besluitvorming naar het Europees Parlement en de Raad van Europa worden gestuurd. Maar wil een nieuwe richtlijn in een EU-land in werking treden, dan moet zij eerst in de eigen wetgeving van de lidstaat worden omgezet.
Bron: KRAV