Afrikaanse biologische teelt zou een goede en lucratieve mogelijkheid zijn voor export, maar door een gebrek aan financiering is het moeilijker om rond te komen dan 5 jaar geleden. Dit is gebleken uit een UNCTAD-enquête.
Volgens de International Federation of Organic Agriculture Movements is de export na een regionaal programma in Oost-Afrika toegenomen van $4.6 miljoen in 2002/03 tot $35 miljoen in 2009/10. Dit programma heeft gezorgd voor gelijke biologische standaarden en toegenomen oogst in Burundi, Kenia, Rwanda, Oeganda en Tanzania.
Ondanks dergelijke succesverhalen heeft 23% van biologische telers, exporteurs en experts uit 16 Afrikaanse landen het gevoel dat de toegang tot financiering lastig is geworden in de laatste 5 jaar.
Deze cijfers zijn door de UNCTAD gepubliceerd in een technisch verslag over de financiering van biologische teelt in Afrika. In dezelfde enquête gaf 64% van de respondenten aan dat de situatie niet was veranderd, terwijl 13% zei dat de toegang tot financiering was verbeterd.
Malick Kane en Henrique Pacini, schrijvers van het rapport: "De thema's die volgens ons onderzoek de meeste financiering nodig hebben zijn certificering, organisatie van kleine bedrijven tot productiegroepen, marketing en aankoop van materialen. Dit zijn jammer genoeg de thema's waarover respondenten zeiden dat de financiering juist was afgenomen."
Financiering voor teelt in Afrika is de afgelopen jaren sowieso onder druk komen te staan, en het bedraagt volgens de Food and Agriculture Organization van de VN nu nog maar 2.7% van nationale budgetten in 2013. Dit terwijl de African Union in 2003 beloofde om 10% van de nationale budgetten aan Afrikaanse teelt te besteden. Ook het commercieel krediet dat wordt besteed aan Afrikaanse teelt is afgenomen tot 2.8% in 2003, terwijl het wereldwijde gemiddelde op 5.8% ligt.
Specialistische biologische telers die op zoek waren naar financiering hebben deze moeilijkheden ook ervaren, ondanks het feit dat ze premies kunnen aanvragen wanneer zij hun goederen exporteren naar lucratieve rijke markten. Premies voor biologische producten kunnen variëren van 10% tot 100% de prijs van conventionele versies van het product. Deze premies kunnen compenseren voor extra kosten die telers hebben moeten maken om het product te laten voldoen aan biologische standaarden en certificatie.
Terwijl gevestigde biologische exportproducten zoals koffie en cacao veel profiteren van toegang tot financiering, zijn er meer producten die veel potentie hebben om geëxporteerd te worden. Dit zijn producten zoals biologische ananas, mango's, bananen en aardappelen.
Kane: "Ons werk benadrukt het feit dat het gebrek aan financiering een groot obstakel is voor biologische telers en exporteurs in Afrika."
Pacini: "We denken dat het heel belangrijk is om meer data te verzamelen over binnenlandse waarde en exportwaarde van de biologische producten. Op deze manier kunnen we een goede businesscase maken voor biologische teelt in Afrika."