"Appelpluk is een soort verslaving"

De elstar is rijp en wordt geplukt. Bij biologische fruitteler Hans Poley aan de Blokzijlerdwarsweg in Marknesse is een gezellige groep gepensioneerden druk aan het plukken. Af en toe klinkt gelach. Ze hebben het duidelijk naar hun zin.

Opeens hebben een aantal mensen wel heel veel lol. Er is bezoek voor mevrouw Bos. Zij wist van niets, maar verder zat iedereen in het complot. "Wat een verrassing, ik schrik ervan", reageert mevrouw Bos. "Leuk hè", klinkt het. "Ja", reageert mevrouw Bos.

Al veertien jaar plukt deze ploeg samen appelen. "Het is hier altijd heel gezellig. We hebben een ontzettend leuke ploeg. Af en toe komt er wel eens iemand nieuw bij en stopt er iemand aan het eind van het seizoen, maar elk seizoen is het weer samen genieten." Na dit seizoen stopt mevrouw Bos zelf met plukken. Totaal heeft ze dan 35 jaar appelen geplukt.

Dit is haar derde werkgever. Nadat de tweede stopte met zijn bedrijf, zouden mevrouw Bos en haar vriendin ook stoppen. Maar het liep anders toen Hans Poley belde. Hij was nog op zoek naar mensen om appelen te plukken. "Toen hebben we toch maar besloten nog een aantal jaren te gaan plukken. Mijn vriendin is na een paar jaar gestopt, maar ik ben gewoon gebleven. Dit is mijn twintigste plukseizoen hier en dus al veertien jaar met dezelfde ploeg. Het is gewoon heerlijk en je bent lekker buiten."

Hans Poley is een biologische fruitteler. "Dit sprak mij erg aan. Thuis eten we biologisch en zijn we heel bewust met eten en gezondheid bezig." Ze vindt Hans een gewweldige baas. "Alles is prima geregeld, zoals het samen eten tussen de middag." De collega's van mevrouw Bos genieten van het samen met haar werken. "Als we in een dip zitten, haalt zij ons eruit. Zo van: "niet zeuren, maar doen". Leuk toch. Ze heeft een hele goede invloed op ons."

"Ik zeg wel eens: verstand op nul en plukken", vertelt mevrouw Bos. "Zo is het eigenlijk, lekker vrij in de natuur, gezellig, fijn bezig zijn, gezond buiten zijn. Ik kan het niet los laten, het is een soort verslaving, maar eens moet je ermee stoppen en ik heb nu besloten dat ik na dit seizoen stop. Nu zijn mijn man en ik nog gezond en kunnen we nog samen genieten van allerlei andere leuke dingen."

Bron: De Noordoostpolder