Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Duurzaam bodembeheer onbetaalbaar?

Zijn boeren al bezig met duurzaam bodembeheer of kost het ze te veel geld om de benodigde maatregelen te nemen? De meningen zijn verdeeld.

"De bodem moet leven en dat betekent dat je het bodemleven moet voeden, het hele jaar door. Een zwarte bodem, geploegde grond in de winter, is een vorm van slecht bodembeheer en zware machines doen de grond kwaad", vindt Alex van Hootegem, biologisch akkerbouwer in Kruiningen. Wil je de bodem wel duurzaam beheren, dan kost dat aanvankelijk geld, dus inderdaad: "Op korte termijn is dat voor veel boeren onbetaalbaar."

Van Hootegem is één van de weinigen die dit vindt. Rudy Rabbinge, universiteitshoogleraar Wageningen UR, Mark Heijmans, coördinator landbouw en milieu LTO Nederland en Leendert Molendijk, onderzoeker bij Wageningen UR, zijn ervan overtuigd dat duurzaam bodembeheer betaalbaar is. Veel boeren zijn er al mee bezig, stellen ze. Heijmans: "Je ziet allerlei ontwikkelingen bij boeren, van basaal of laag technologisch zoals lage bandenspanning en brede banden tot hoog technologisch zoals gps met vaste rijpaden. Deze ontwikkelingen richten zich allemaal op duurzaam bodembeheer." Molendijk zegt het net iets anders: "Het wordt geen drastische omwenteling, maar een subtiel samenspel van wat de boer toch al moet doen. Ik verwacht ook niet dat de mechanisatie compleet anders moet, de boer moet zijn machines alleen anders en beter doordacht inzetten."

Voor meer informatie: Herman van Keulen, CS van Wageningen UR


Bron: BioKennis
Publicatiedatum: