Wat heb je aan zo'n bio-verpakking?

"Ik las onlangs over een nieuw ontwikkelde chipsverpakking van bio-afbreekbaar materiaal met de ambachtelijke uitstraling van papier en een even goede houdbaarheid van de chips als in de traditionele zak. Biologisch afbreekbaar, zelfs in de wegberm. Chapeau, 3x winst! Een mooie ambachtelijke verpakking, geen extra voedselverspilling door een slechtere verpakking en een zichzelf oplossend zwerfafval.

Maar dan komen toch wat vragen bij mij op: wat heb je aan zo'n bio-verpakking? Stel, deze breekt in de natuur inderdaad volledig af, wat wordt dan je boodschap aan de consument: gooi maar in de berm? Lijkt mij toch van niet. Maar waar laat je de lege zak dan?

In de biobak? Waarschijnlijk moet dat wel. Maar doe je dat dan ook? Ik niet, omdat het niet logisch is. Tenzij je me duidelijk uitlegt dat dat moet. Hoe zou ik het anders moeten weten?

En gooi 'm nou ook niet in die zak van Plastic Heroes. De meeste biologisch afbreekbare materialen horen hier namelijk echt niet in thuis en verstoren dat proces behoorlijk.

Bij het oud papier dan maar? Misschien mag dat, maar begrijp je dat dan wèl als consument? Ik in elk geval niet. Dan toch maar weer in de grijze bak?
Maar daarmee is de hippe, afbreekbare, nieuwe chipszak dan toch gewoon hetzelfde ongewenste restafval geworden, wat in de afvalcentrale wordt verbrand om er energie mee op te wekken in ruil voor het loslaten van de CO2. Net als die zak van vroegâh… Ja, dàt schiet lekker op!

Lees hier de volledige blog van Hugo Das.