"Er zat voor Jan niets anders op om zelf ook maar de sloot in te gaan"
Pinken voor het eerst naar buiten bij Jan en Connie Rutte
Lees hieronder Deel 2 van de blog van Jan en Connie:
De pinken voor het eerst naar buiten
Het is weer zomer en de melkkoeien lopen alweer een aantal weken buiten. Gisteren hebben we een koppel van 17 pinken naar buiten gedaan. Dat is altijd een 'feest' want de meesten hebben nog nooit buiten gelopen. Ze weten dus niet wat schrikdraad of een sloot is. Jan had ze eerst al in de grote pot, de kant van de stal waar normaal gesproken de melkkoeien lopen, gedaan zodat ze daar alvast een beetje uit konden dazen. We dachten dat ze daar wel wat rustiger van zouden worden maar helaas niets was minder waar. Eenmaal buiten achter de stal op het pad begonnen ze te rennen. Ons landbouwpad heeft langs het weiland een schrikdraadhek en sommigen vlogen daar gewoon doorheen. Geert-Jan, onze jongste zoon, was al met de trekker vooruit gereden om hekken dicht te doen en ze uiteindelijk tegen te houden. Bij de melkkoeien vlogen er 4 door het schrikdraad en er belandde daar 1 pink in de sloot. Alle melkkoeien renden ook mee met de rest van de pinken richting het pad maar bleven gelukkig wel achter het schrikdraad. Even verderop rende 1 pink ook een pas gemaaid weiland in en belandde daar dus ook in de sloot. Het ene moment was ie er en het volgende moment was ie verdwenen. Verderop liepen de andere pinken gewoon verder. Nu is ons landbouwpad 2,5 km lang en we moeten over 2 bruggen die over hele brede sloten liggen. En bij de tweede brug was het weer raak, 2 pinken in de sloot. Gelukkig liep de rest van de beesten gewoon door en konden we ze het goede stuk land in jagen. Maar toen moesten die pinken uit de sloot. Het is een vrij brede sloot en ze zwommen van de ene naar de andere kant maar zelf eruit komen deden ze niet. Dus er zat voor Jan niets anders op om zelf ook maar de sloot in te gaan. Laarzen uit en telefoon uit z'n zak en daar ging ie. Hij kon ze zo dus wel uit het water de kant op jagen. Ze konden er aan die kant zo uit lopen omdat de ondergrond daar vrij hard is en er nogal wat puin ligt. Dat komt omdat daar rond 1900 een molen heeft gestaan, genaamd; De koning van Pruisen, een pelmolen, voor de kenners. Toen bij de andere pinken gejaagd en op naar de volgende slotenkruiper. Die hebben ze met de trekker uit de sloot getrokken en mee naar de rest van de pinken genomen. Dus we hadden daar nu 13 pinken lopen, de andere 4 liepen nog bij de melkkoeien, de ene die daar de sloot in was gedoken was er zelf weer uitgekomen, dus we hebben ze daar de rest van de dag maar laten lopen. Het is elke keer wel weer een gedoe als beesten voor het eerst naar buiten gaan. Maar gelukkig leren ze het snel, als ze met hun neus tegen het schrikdraad komen schrikken ze door het schokje en meestal laten ze het daarna wel. Het is elk jaar weer afwachten hoe het gaat maar het is ook weer fijn als ze buiten lopen. Als je ze weer ziet grazen en daarna tevreden ziet liggen herkauwen geeft je dat weer een goed gevoel. Die beesten horen gewoon buiten! Laten we hopen dat ze een mooie lange zomer buiten kunnen blijven.
Jan en Connie