Column over de keerzijde van bezorgdiensten

Suzanne van der Pijll heeft een column geschreven waarin ze ingaat op de negatieve gevolgen van het groeiende aantal mensen die boodschappen doen via online diensten. Deze column is verschenen op de website van VMT: het vakblad voor professionals uit de voedingsmiddelenindustrie.

Op de fiets, dan vervuil je niets
Tien minuten fietsen is het. Tien minuten hooguit naar de dichtstbijzijnde Albert Heijn, Jumbo of PLUS. En binnen die straal vind ik ook nog een warme bakker, een viswinkel een Turkse winkel en een notenkraam. Allemaal zeven dagen in de week open en de meesten ook tot 20:00 of 22:00 uur. Met een paar grote fietstassen is het uitstekend te doen om zo'n twee keer in de week alle boodschappen in huis te halen. Bovendien komt op vrijdag mijn biologische groente- en fruitpakket aan huis, word ik met regelmaat door Hello Fresh verleid om weer eens twee weken de box te nemen en laat ik Albert.nl een paar keer per jaar de voorraadkast vullen; denk aan sap, koffie, waspoeder, wc papier, chips en bier.

Dit patroon gaat de komende jaren op z'n kop. In Distrifood las ik onlangs dat 20% van de boodschappen via online diensten gekocht gaat worden. De markt van thuisbezorgde boxen groeit enorm, of ze nou van Hello Fresh, Beebox, Streekpakket, Bio aan huis of Albert Heijn zijn. En dat betekent nogal wat. Zo zullen er veel meer busjes door mijn straat gaan rijden, steeds met chauffeurs die aanbellen terwijl je natuurlijk net niet thuis bent. Huisvrouwen en gepensioneerden worden zo automatisch een afhaalpunt.

Suzanne van der Pijll toen ze de voorzittershamer van Skal doorgaf aan Rob Dortland.

Natuurlijk zijn al die boxen en hun vervoerders bezig met MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen). Zo gebruiken ze veelal producten van het seizoen, soms ook biologisch, letten ze op kleine verpakkingen en geven ze hun chauffeurs een cursus 'het nieuwe rijden'. Sommigen gaan nog verder en kiezen voor elektrisch rijden of rijden in een busje met een zonnepaneel.

Allemaal goed en aardig, maar als ik kijk naar de talloze onderzoeken naar de milieu-impact gedurende de gehele levenscyclus van een voedingsmiddel (LCA), dan weet ik wel waar de meeste milieubelasting zit. Op de eerste plaats is dat in de primaire sector, de landbouw, door alle input en verliezen. Op nummer twee staat verspilling. Door de hele keten heen, maar vooral ook bij de consument wordt veel weggegooid. Op nummer drie staat de vervuiling door het autoverkeer tussen de winkel of het distributiecentrum en de keukendeur. En voor dat vervoer hebben we een hele goede oplossing gevonden, namelijk winkels in de buurt van de consument die op een zeer efficiënte wijze bevoorraad worden. En consumenten die daar op de fiets hun boodschappen kunnen halen.

Gezond voor jezelf, het milieu en de straat. Mij blijf je tegenkomen. Twee keer per week boodschappen doen op de fiets, dan vervuil je ook niets.