Er zijn aanwijzingen dat via regeneratieve landbouwmethoden geteelde gewassen zorgen voor een verbetering van de voedingswaarde. Die conclusie trekken onderzoekers van de University of Nottingham, de London School of Hygiene and Tropical Medicine, Rothamsted Research en Unilever op basis van een beoordeling van data verkregen uit 367 verschillende studies. Ze publiceerden over het onderzoek in Frontiers in Nutrition.
Bij regeneratieve landbouwmethoden ging het bijvoorbeeld om het gebruik van organische mest en compost, bodembedekkers, gewasrotatie, het gebruik van gewasresten en biochars, niet kerende grondbewerking, inzet van biostimulanten, gebruik van mycorrhiza-schimmels en plantengroeibevorderende bacteriën en bijzondere methoden voor irrigatie. Er waren studies gericht op 30 verschillende gewassen waaronder tomaat, tarwe, rijst, maïs, peulvruchten en uien.
De onderzoekers vonden aanwijzingen dat de regeneratieve teeltmethoden zorgen voor hogere concentraties van micronutriënten in de gewassen. Zo werd in 15 van 16 onderzoeken met rijst bij verhoogde organische inputs een significante toename van de zinkconcentratie in de korrels gevonden. Het vitamine C-gehalte in tomaten was circa 50% hoger wanneer ze meer volgens biologische principes werden geteeld.
Over het algemeen is de grootte van het effect van regeneratieve teeltmethoden lastig vast te stellen en ook niet altijd reproduceerbaar. De onderzoekers schrijven dat toe aan de diversiteit in benaderingen, de geografische omstandigheden en het beperkte aantal onderzoeken voor de meeste gewassen. Er is meer gericht onderzoek nodig om de impact van regeneratieve teeltmethoden op de kwaliteit van voedsel exacter vast te kunnen stellen en ook te kunnen verklaren.
Klik hier voor meer informatie.
Bron: Frontiers in Nutrition