Wijn is emotie, dat hoor je vaak. En elke wijn is een verhaal. Dat is zo. Maar het wordt link wanneer er weer eens een wijnkenner is die van elke fles weet hoe laat de druiven werden geoogst, hoe de oma van de plukker heette en met welk merk trekker de trossen naar de kelder werden gereden. Wijnsnobs zijn doodvermoeiend. Dat was een aantal jaren geleden voor mij de prikkel om met onze Just Fucking Good Wines te beginnen. Het ging dus eerst om dat 'just'. Niet emmeren over een appellation of de kloon van een druivenras maar puur kijken naar de kwaliteit. Die moest dan natuurlijk wel ‘fucking good’ zijn, anders hadden we geen poot om op te staan. Het principe werd de naam. En daarmee kwamen de discussies. Had ik kunnen verwachten, maar toch. Op feestjes en op de social media, iedereen had er wat over te zeggen. Dat het over the top was. Dat dit nou precies was waar het om ging. Dat Engelsen en Amerikanen er aanstoot aan zouden nemen en daarom de wijn niet gingen kopen. Nou, mooi wel. In alle 25 landen waar we onze wijn aanbieden is de Just Fucking Good hét gespreksonderwerp. Zie je wel, blijkt wijn toch weer emotie.
Dit is een column van Derrick Neleman, wijnboer en oprichter Bodegas Neleman.
Voor meer informatie: derrick@neleman.org