Terwijl honderden boeren met hun trekkers naar Den Haag trekken, trekt Clara Belt, Inspecteur Landbouw van Skal, het land in om onaangekondigde inspecties uit te voeren bij bio-boeren. Zij hoopt dat zij ze aantref en ze niet allen op het Malieveld staan om mee te protesteren.
De eerste pluimveehouder die zij bezoekt is inderdaad aan het protesteren. Gelukkig kan zijn invaller de uitloop tonen. Tijdens deze onaangekondigde inspectie bekijk Clara alleen of de uitloop gebruikt wordt en of de inrichting voldoende schuilmogelijkheden biedt voor de kippen. De uitloop ziet er goed uit, ze ziet schaduwbeplanting en schuilmogelijkheden. Maar geen kippen!
Een biologische kip moet volgens de bio-wetgeving één derde van haar leven toegang hebben tot de uitloop. Ten minste één derde van het leven komt neer op acht uur per dag. De meeste pluimveehouders kiezen er daarom voor om de uitloop om 10.00 uur ’s ochtends te openen. Dankzij alle files vandaag is het nu voorbij 10’en, dus is Clara benieuwd waarom de kippen nog niet buiten zijn. In de stal aangekomen zie ik in het computersysteem dat de uitloop vandaag pas om 12.00 uur opengaat en open blijft tot ’s avonds laat. Dit wordt ter plekke aangepast naar 10.00 uur. Dus zonder een afwijking te hoeven schrijven, springt zij weer in de auto. Het is duidelijk dat het pluimvee voldoende uitloop aangeboden krijgt en deze pluimveehouder aan de bio-verordening voldoet.
Vandaag ook een onaangekondigde inspectie bij een varkenshouder. Bij aankomst zijn de boer en zijn vrouw duidelijk verrast dat er bij hen een onaangekondigde inspectie plaatsvindt. Ze hebben bij vorige inspecties immers aangetoond de regels goed na te leven? Enigszins gerustgesteld door mijn uitleg dat deze onaangekondigde inspecties via een steekproef plaatsvinden en niet op basis van de risicobeoordeling per bedrijf, lopen ze richting de varkensstal. Eerst bekijkt Clara de uitloop waar de varkens rustig van het zonnetje liggen te genieten. Daarna beoordeelt zij ook de binnenruimte. Er is voldoende schoon strooisel in de stal, voldoende daglicht en de natuurlijke ventilatie zorgt voor een prima binnenklimaat. Clara kan de varkenshouder dan ook gerust stellen, alles voldoet.
Later op de dag bezoekt zij onaangekondigd nog een biologisch melkveebedrijf. Een prachtbedrijf met een charmant kaaswinkeltje en moderne stallen. Mijn hart smelt bij de pasgeboren kalfjes die met hun moeder in een halfopen stal staan in het verse stro. De melkgevende koeien kunnen zelf de stal in- en uitlopen. Veel mooier dan dit wordt een boerenbedrijf niet. Terwijl Clara zich omdraait ziet zij echter jongvee in een oudere stal staan… Zij gaat op verkenning en constateert dat een gedeelte van het jongvee hier geen weidegang krijgt. Uit het gesprek met de boer blijkt dat de dieren naar binnen zijn gehaald vanwege het erg natte weer. Toen Clara net in de weide liep, had zij al gemerkt dat de grond inderdaad erg drassig was. In de herfst en met de vele regen van de afgelopen dagen is dit geen onbekend probleem, een afwijking schrijven is hier dan ook niet op zijn plek. De boer mag trots zijn op zijn bedrijf dat volop in ontwikkeling is.
En terugblikkend op deze dag, natuurlijk wederom in de file, durft Clara wel te stellen dat wij in Nederland trots mogen zijn op onze biologische boeren. Terecht dat ze daar aandacht voor vragen!
Bron: Skal