Telers in Myanmar gebruiken nu al minder kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen dan telers in naburige landen. Toch hebben veel telers twijfels over het betreden van de biologische markt, vooral door mogelijke problemen met transport en de hoge kosten, laat U Wann Tinn weten. Tinn is eigenaar van Sein Le Oo Organic Farm, welke biologische champignons teelt.
Op dit moment is Thailand een van de grootste exporteurs van biologische voeding van de ASEAN landen. "Er is veel vraag naar biologische groenten en fruit, maar we kunnen niet aan de vraag voldoen, omdat we niet genoeg mensen hiervoor hebben," zegt hij.
Cambodja, Laos, Myanmar en Vietnam hebben de potentie om deze leegte op de markt te vullen, omdat zij meer dan voldoende land beschikbaar hebben voor de biologische teelt.
Op dit moment zijn er echter maar een handvol biologische bedrijven in Myanmar. Omdat biologische gewassen vaak duurder zijn dan normaal geteelde gewassen is de biologische markt in Myanmar nog klein.
"De telers hier zijn zich erg bewust van de gevaren van het gebruik van chemicaliën, maar ze moeten wel veel bestrijdingsmiddelen en conserveringsmiddelen gebruiken om de gewassen vers te houden wanneer ze vervoerd worden. Het is duurder om biologisch geteelde te transporteren en op te slaan. Daarom produceren telers nu alleen biologische gewassen nabij het gebied waar de gewassen verkocht zullen worden," zegt U Wann Tin.
Hij voegt toe dat de consumenten in Myanmar ook helemaal niet nadenken over of de groenten en fruit die ze komen wel of niet biologisch zijn. "Ze vinden het veel belangrijker dat groenten en fruit betaalbaar zijn.
Biologische gewassen moeten bovendien eerst gecertificeerd worden voordat ze in het buitenland verkocht kunnen worden. Tot nu toe hebben slechts drie bedrijven een certificaat ontvangen van het International Federation of Organic Agriculture Movements (IFOAM). "Het is erg duur om een biologisch certificaat aan te vragen. Daarom zijn biologische producten ook prijziger dan andere producten.
Op dit moment zijn er echter maar een handvol biologische bedrijven in Myanmar. Omdat biologische gewassen vaak duurder zijn dan normaal geteelde gewassen is de biologische markt in Myanmar nog klein.
"De telers hier zijn zich erg bewust van de gevaren van het gebruik van chemicaliën, maar ze moeten wel veel bestrijdingsmiddelen en conserveringsmiddelen gebruiken om de gewassen vers te houden wanneer ze vervoerd worden. Het is duurder om biologisch geteelde te transporteren en op te slaan. Daarom produceren telers nu alleen biologische gewassen nabij het gebied waar de gewassen verkocht zullen worden," zegt U Wann Tin.
Hij voegt toe dat de consumenten in Myanmar ook helemaal niet nadenken over of de groenten en fruit die ze komen wel of niet biologisch zijn. "Ze vinden het veel belangrijker dat groenten en fruit betaalbaar zijn.
Biologische gewassen moeten bovendien eerst gecertificeerd worden voordat ze in het buitenland verkocht kunnen worden. Tot nu toe hebben slechts drie bedrijven een certificaat ontvangen van het International Federation of Organic Agriculture Movements (IFOAM). "Het is erg duur om een biologisch certificaat aan te vragen. Daarom zijn biologische producten ook prijziger dan andere producten.
"We kunnen geen exportmarkt voor biologische producten creëren wanneer er maar drie telers in Myanmar zijn. Daarom hebben we telers nodig die grote hoeveelheden van dezelfde biologische groenten en fruit willen planten," concludeert U Wann Tin.
