Gangbare versus biologische teelt (3/7)

"Natuur lost heel veel zaken voor je op"

Wat zijn nou precies de verschillen tussen gangbaar en biologisch boeren? Zit het vooral in de praktische manier van werken of is het echt een andere 'mindset'? Om dat te horen, te zien én te ervaren ging gangbaar akkerbouwer Jasper Roubos uit Abbenes (Noord-Holland) een ochtend op bezoek bij Henk Klompe en Adri van Nieuwenhuyzen, beide biologisch akkerbouwer in Biddinghuizen (Flevoland). Na een uitgebreide rit langs de velden en een intensieve discussie in de tuin van Klompe, blijkt dat beide 'partijen' veel raakvlakken hebben, maar ook een aantal duidelijke verschillen kennen.

"Is jullie land eigenlijk niet veel te duur voor een halve opbrengst? En is dat - moreel gezien - eigenlijk wel te verkopen? We hebben in Nederland de mogelijkheid om uitstekende oogsten – zowel in opbrengst als in kwaliteit - van het land te halen. En jullie laten gewoon de helft liggen door bewust geen gebruik te maken van kunstmest of gewasbeschermingsmiddelen - iets dat ik juist zie als een mooi staaltje menselijk vernuft", vraagt Roubos zich hardop af.

Dan is er even stilte en kijken de mannen elkaar aan. Van Nieuwenhuyzen formuleert vervolgens rustig: "Mijn doelstelling is niet om - koste wat kost - zoveel mogelijk kilo's van het land te halen. Daar ben ik geen boer voor geworden. Natuurlijk doe ik er alles aan om een teelt te laten slagen, maar als dat onverhoopt niet lukt, dan heb ik daar ook vrede mee." "Maar als je ziet dat je gewas ten onder dreigt te gaan aan een ziekte of plaag; doet je dat dan niks?", reageert Roubos, "en is er nooit een moment dat je denkt: met een beetje middel zou ik mijn aardappelen of uien kunnen redden en zelfs een prima opbrengst kunnen behalen?". "Nee, zo werkt biologische landbouw niet; althans niet voor mij", geeft Van Nieuwenhuyzen aan. "Ik probeer het zo biologisch mogelijk op te lossen. En ja, dat kan zowel goed als fout gaan."

Als voorbeeld haalt hij een perceel wortels aan dat vorig jaar helemaal onder de luizen zat. "Ik had de mogelijkheid om de luizen met een biologisch middel te verdelgen. Maar dat heb ik bewust niet gedaan, omdat dit een vorm van symptoombestrijding is; iets dat ik liever niet doe. En week later wemelde het van de lieveheersbeestjes die vrijwel alle luis wegvraten. En die peen stond er vervolgens prima bij. De les hieruit is: heb een beetje vertrouwen in de natuur; die lost heel veel zaken voor je op."

Dit artikel maakt deel uit van een groter artikel dat eerder verscheen in Forward Farming, een uitgave van Bayer CropScience SA-NV. Klik hier voor meer informatie over Forward Farming.

Publicatiedatum:


mail dit artikel    print   

Ook onze nieuwsbrief ontvangen? | Klik hier


Ander nieuws uit deze sector:

Freshpublishers
Rss Twitter Instagram

© BioJournaal.nl 2023

Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.