Jigil Krant reageert op waarschuwing foodwatch:
"Van rabbinaat hoeven we voortaan niet enkel bio-fruit te eten"
Zijn visie is duidelijk. Hij is namelijk van mening dat de woordvoerster hiermee rekende buiten het opperrabbinaat voor Nederland, door Jigil Kant omschreven als 'de eigen voedselwaakhond van de Joodse gemeenschap'. "In de jaarlijkse kasjroetlijst geeft het rabbinaat aan welke producten kosjer zijn en daarbij wordt heus verder gekeken dan de officiële ingrediëntendeclaratie. Vraag is of het rabbinaat iets over het hoofd heeft gezien. Staan er in de kasjroetlijst misschien tóch 'producten met verborgen dieren'?"
Jigil noemt onder meer schellak als voorbeeld: "Veel producten danken hun mooie glans aan een coating, gemaakt van een afscheiding van schildluizen. Dat geldt bijvoorbeeld voor chocoladepinda's van Albert Heijn en ijsjes van Magnum. Beide ontbreken in de kasjroetlijst, maar schellak laat ook fruit vaak mooi glimmen. Dat zal zelfs voor veel orthodox-Joodse consumenten als een verrassing komen. Een echte onthulling is het trouwens niet, het televisieprogramma Keuringsdienst van Waarde liet jaren geleden al zien hoe citroenen met schellak worden ingewreven. In die uitzending bleken biologische citroenen de dans te ontspringen. Het lijkt mij een uitstekend idee om voortaan alleen nog maar biologisch geteeld fruit te eten, maar van het rabbinaat hoeft dat niet. Lang voor Foodwatch en Keuringsdienst waren rabbijnen al op de hoogte van het gebruik van schellak in de voedingsindustrie. Een probleem, zou je denken, want in principe is alles wat voortkomt uit niet-kosjere dieren automatisch óók verboden en schildluizen, die schellak produceren om hun larven te beschermen, zijn zeker niet-kosjer. Maar de rabbijnen dichten schellak dezelfde uitzonderingspositie toe als honing. Omdat de lak bovendien smaakloos is en niet beschouwd kan worden als voedsel, geven zelfs de vroomste rabbinaten er hun goedkeuring aan."
Bron: NIW