BioForum reageert boos en weerlegt de analyse met feiten. Bovendien wijst de koepelorganisatie op een foute redenering in de krant: "Als je in sommige gevallen de producent niet kunt terugvinden, wil dat niet automatisch zeggen dat een product niet bio is. De Vlaamse consument die bio koopt, kan gerust zijn en blijven." Lees hieronder de reactie van BioForum.
Foutieve analyse en feiten
De Morgen 'vergeet' belangrijke nuances mee te vermelden en maakt de Vlaamse consument argwanend tegenover bio in het geheel. Volgens De Boeck is het rapport "alarmerend" en bewijst het dat de "controle op bio onthutsend slecht is". Deze bewoordingen vinden we nochtans nergens terug in het rapport van de Rekenkamer. Het verschil tussen traceerbaarheid en controle ziet de krant ook niet. Traceerbaarheid wordt opgelegd aan alle voeding, gangbaar en bio. De controle hierop doet de overheid, in België is dit het FAVV. Controle op bio doen erkende controleorganisaties. Zij checken op naleving van alle wetten en regels voor bio, maar gaan ook nog eens na of de traceerbaarheid voldoende is. Biologische voeding krijgt dus een uitgebreide controle, van boer tot winkel.De Morgen maakt bovendien van traceerbaarheid een ongefundeerde sprong naar bio, veilig en zelfs gezond. "Met het EU-logo mag u erop rekenen dat het 95% bio is. Of niet", stelt de krant uitdagend. "Als u denkt gezond voedsel te kiezen, bent u eraan voor de moeite." We lezen in het kadertje "rundvlees veilig, melk niet". Terwijl het FAVV nog geen maand geleden het jaarrapport voorstelde, waaruit blijkt hoe veilig onze voeding wel niet is. Bio, traceerbaarheid, veiligheid en gezondheid: samen op één grote hoop.
De Morgen wijst beschuldigend naar de Europese Commissie, maar zegt niets over de concrete beloftes die de Commissie deed als antwoord op het rapport. De Europese Commissie belooft om in 2013 extra werk te maken van de knelpunten. Een goede uitwisseling van gegevens is cruciaal: tussen Europese lidstaten, tussen Europese en niet-Europese landen. De Commissie zal een online databank oprichten, waar alle bio certificaten van producten openbaar staan. Ook nam de Commissie extra mensen in dienst om de traceerbaarheid van import uit derde landen te verbeteren.
De Morgen spreekt over het fraudegeval in Italië. Maar laat dat net aantonen dat de controle op bio goed werkt en accuraat optreedt in geval van fraude. Het was minder dan 700.000 ton producten, omdat dezelfde producten meermaals passeerden langs de teller door tussenpersonen. Bovendien ging het over veevoeder. Veevoeder dat overal direct werd geblokkeerd en niet meer op de markt mocht als bio. Waar eindigt oprechte analyse en waar bezondigt de krant zich aan scoredrang? Het is immers komkommertijd en de lezer smaakt wel een schandaaltje.
Alle voeding van buiten Europa
Traceerbaarheid is geen verplichting voor bio specifiek, maar voor alle voeding. Elke voedingsproducent moet op elk moment kunnen aantonen waar zijn ingrediënten vandaan komen. Ook bij controle door het Federaal Voedselagentschap moet een fabrikant een registratiesysteem kunnen voorleggen, waaruit blijkt dat hij wel degelijk weet wat de oorsprong is van zijn ingrediënten. De invoer van producten van buiten Europa geeft meer kans op problemen met traceerbaarheid, zowel voor bio als gangbaar. Hoe meer ingrediënten een product bevat, hoe meer betrokkenen en hoe groter de kans natuurlijk dat bepaalde informatie niet accuraat is. De bevoegdheden van controleorganisaties en controlerende overheden zijn vaak ook beperkt binnen de landsgrenzen.Strenge controle van boer tot winkel
Elke stap in de productie van biologische voeding, van boer tot winkel, krijgt strenge controle. Verrassingsbezoeken doen de controleurs ook: elk jaar krijgt in België 50% van de marktdeelnemers een onaangekondigde controle, bij risicogevallen ligt dit percentage veel hoger. Alleen wanneer het product helemaal voldoet aan de biologische productie- en verwerkingsregels, krijgt het een certificaat. België scoort sterk op vlak van controle op bio. Elke fabrikant moet aan de controleur kunnen aantonen waar hij zijn ingrediënten gekocht heeft en elk ingrediënt moet een bio-certificaat hebben. Indien hij dit niet kan, krijgt hij een sanctie. Als blijkt dat het effectief om fraude gaat of als men twijfelt of het nog bio is, is het systeem voorbereid om de specifieke producten snel en volledig uit de handel te nemen.Bron: website BioForum