Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
Belangrijk voor melkveehouders

Robot Ruud herkent en vernietigt ridderzuring

Ridderzuring (Rumex obtusifolius L.) is een veel voorkomend en lastig te bestrijden onkruid. Het bezorgt vooral biologische melkveehouders grote problemen. Op initiatief van de sector wordt daarom een robot ontwikkeld die geheel zelfstandig ridderzuring opspoort en vernietigt. Hoe het staat met robot Ruud staat beschreven in het blad Gewasbescherming.

Het prototype van een robot genaamd 'Ruud' (zie www.ruud.wur.nl) kan ridderzuring verwijderen zonder al te veel schade aan de grasmat. Ridderzuring wordt wel afgegraasd door vee, maar heeft minder voederwaarde dan gras. Het onkruid is erg persistent dankzij een diepe penwortel en verspreidt zich snel als het niet bestreden wordt. Biologische is alleen mogelijk met de hand, maar dat is arbeidsintensief en lichamelijk zwaar werk.

Robot Ruud herkent het onkruid met een camera en beeldverwerking en vernietigt de penwortel van de gevonden onkruidplanten met een frees. De navigatie met behulp van GPS werkt goed. Zo'n 75 procent van de door Ruud vernietigde onkruidplanten komt niet meer terug, terwijl de door de frees aan de grasmat veroorzaakte schade meevalt en de omgewoelde grond door het vee met rust gelaten wordt. Aan de herkenning van de zuring door de robot wordt nog gewerkt.

Lees hier het complete artikel 'Herkenning en bestrijding van ridderzuring met een robot' in Gewasbescherming, februari 2010.

Contact: Frits van Evert, PRI van Wageningen UR

Bron: Biokennis, 14-06-10
 
Publicatiedatum: