De vlees- en zuivelindustrie in de Europese Unie is voor diervoeder sterk afhankelijk van ingevoerde sojaproducten. Een gegevensbank helpt biologische boeren op weg naar 100% biologisch diervoeder.
Elk jaar importeert de EU ongeveer 14 miljoen ton sojabonen voor het voederen van kippen, runderen en varkens. Dit vormt een extra uitdaging voor biologische producenten, die de milieu- en duurzaamheidsproblemen willen vermijden die gepaard gaan met de buitenlandse sojaproductie, zoals ontbossing in de tropen. In het kader van het door de EU gefinancierde project OK-Net EcoFeed (Organic Knowledge Network on Monogastric Animal Feed) werden alternatieve bronnen van eiwitrijk diervoeder onderzocht die Europa minder afhankelijk kunnen maken van ingevoerde eiwitten voor diervoeder.
Verzamelen van kennis
Het project, dat wordt gecoördineerd door de International Federation of Organic Agriculture Movements - European Union Regional Group (IFOAM Organics Europe), heeft een consortium van 18 partners uit 12 landen bijeengebracht. Daartoe behoren voederverwerkende bedrijven, landbouwers, onderzoeksinstellingen, universiteiten en adviesbureaus. "We richten ons op het opbouwen van een netwerk van belanghebbenden, het verzamelen van bestaande kennis en het onder de aandacht brengen van oplossingen die in alle regio's nuttig kunnen zijn", zegt projectcoördinator Ambra De Simone.
Tijdens het vorige door de EU gefinancierde project, OK-Net Arable, werden honderden pagina's materiaal geproduceerd en toegankelijk gemaakt voor boeren in het platform Organic Farm Knowledge (OFK), waarbij mogelijke oplossingen werden aangewezen om hun oogst te vergroten. De Simone: "De brug slaan naar diervoeder was de logische volgende stap."
Het OFK-platform biedt gebruikersvriendelijke toegang tot een breed scala aan praktische hulpmiddelen en bronnen, waaronder audio, boeken, rapporten, folders, richtlijnen en video's, en bevordert de kennisuitwisseling tussen boeren, bedrijfsadviseurs en wetenschappers. Tijdens OK-Net EcoFeed werd het platform uitgebreid met materiaal over duurzaam diervoeder.
"Een van de belangrijkste dingen om te doen was om uit te zoeken wat in de ene regio werkte en dat op de een of andere manier aan te passen om het in een andere regio te laten werken," legt De Simone uit. "Het eerste deel was het verzamelen van alle systemen die er waren. Vervolgens onderzochten onderzoekers welke mogelijk konden worden toegepast in verschillende gebieden."
Op zoek naar alternatieve eiwitbronnen
In het kader van het project zijn 18 veldproeven met alternatieve voeders uitgevoerd, waarbij meer dan 9.000 kippen en 1.000 varkens betrokken waren. "Een groot probleem bij biologisch is de beschikbaarheid van eiwitten," voegt De Simone toe. "Het meeste voer is op sojabasis, en niet duurzaam voor biologisch; we hebben geprobeerd alternatieve eiwitbronnen te vinden."
Dit omvatte Camelina sativa, een oliehoudend gewas verwant aan vlas, dat werd onderzocht door onderzoekers van de Italiaanse Vereniging voor Biologische Landbouw (AIAB). In Spanje gebruikte Ecovalia eiwitrijk biergist als voedingssupplement voor varkens.
Het consortium ontwikkelde ook een rantsoenplanningstool, een op Excel gebaseerde app waarmee boeren hun eigen voederbehoeften kunnen berekenen op basis van het ras van de dieren die ze hebben, hun groeistadium en het soort voer dat ze gebruiken. "Dit is de enige gratis software die adequaat voldoet aan de behoeften van biologische dierproducenten," zegt De Simone. "De berekeningen zijn onafhankelijk van de voederindustrie en zijn aangepast aan de specifieke omstandigheden in de biologische landbouw."
De groep is nu op zoek naar extra financiering voor de verdere ontwikkeling en het onderhoud van het OFK-platform, dat gegevens bevat over meer dan 2.000 landbouwoplossingen. "Het begon met akkerbouw en diervoeders, maar er komen nog veel meer projecten bij", besluit De Simone. "We hebben ambities om een toonaangevend EU-platform te worden voor de uitwisseling van kennis over biologisch."
Bron: CORDIS
