Het areaal biologische knolselder in Vlaanderen is de voorbije jaren sterk gegroeid. Mits een strakke onkruidbestrijding is een goed resultaat mogelijk. Selderroest (Septoria apiicola) kan op het einde nog roet in het eten gooien. Efficiënte bestrijding is niet mogelijk in biologische landbouw. Via rassenonderzoek kan er bijgedragen worden aan meer teeltzekerheid. 2018 was een uitzonderlijk droog groeiseizoen, wat boorgebrek in de hand werkte. Pas op het einde werd roest beperkt waargenomen. Met een gemiddelde opbrengst van 54,0 ton/ha werd een goede opbrengst bekomen. Boorgebrek zorgde bij een aantal rassen voor veel inwendig grijsrot.
De rassenproef 'knolselder biologische teelt' werd uitgevoerd met zes hybride rassen, waarvan het zaad niet chemisch behandeld was. Er werden geen biologische rassen aangeboden voor de proef.
Markiz realiseerde een hoge opbrengst met de beste uitwendige en inwendige kwaliteit. Alicia en Balena scoren goed. Alicia had homogenere sortering. Merga bleef wat achter in opbrengst, maar had goede knolkenmerken. Rex had de hoogste opbrengst, maar kende een grote gevoeligheid voor boorgebrek. Bij dit ras werd bij 80% van de knollen grijsrot vastgesteld. Rowena had een gemiddelde opbrengst, maar bleek opnieuw gevoelig te zijn aan grijsrot. De verschillen inzake Septoria-aantasting waren niet significant.
Bekijk hier het volledige verslag voor meer details over deze proef.
Bron: Inagro