Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

"Vervuiling dringt door tot diepste oceaantroggen"

Ondanks dat we denken dat de diepzee ongerept is en niet aangetast wordt door de mens, heeft onderzoek aangetoond dat giftige chemicaliën zich ophopen in schaaldieren die in de diepste oceanen leven. Schaaldieren op 10.000 meter diepte bevatten meer chemicaliën dan dieren in kustwateren. Op een conferentie in Shanghai werd dit op 8 juni bekendgemaakt.

"Het is verbazingwekkend dat verontreiniging zo diep in de oceaan gevonden wordt en in zulke hoge concentraties", zegt Jeffrey Dazen, maritiem ecoloog aan de universiteit van Hawaii. Eerdere onderzoeken keken naar zeedieren die leven tot zo’n 2.000 meter diepte of minder, maar bij recente research onderzocht men dieren op 7000-10.000 meter diepte in twee van de diepste oceaantroggen. De dieren werden in 2014 door onbemande vaartuigen naar boven gehaald voor onderzoek.



Vervuilde diepte

In vlo kreeftjes die in beide troggen leven troffen de onderzoekers Pcb’s aan, waarvan plastic wordt gemaakt, en ook PBDE's, die gebruikt worden als brandvertragers. Beide chemicalien zijn door de mens gemaakt en zijn moeilijk af te breken.

De Pcb-concentraties in de Marianentrog waren 15 keer zo hoog als die in de Kermadec trog bij Nieuw-Zeeland. Dit is nog hoger dan in de delta's van de meest vervuilde rivieren. Daarentegen waren de PBDE-concentraties in de Kermadec trog weer 5 keer zo hoog als die in de Marianentrog.
 
Douglas Bartlett, een diepzee microbioloog aan het Scripps Institution of Oceanography in San Diego vindt de ontdekking fascinerend. Het zegt dat de troggen dus dichterbij zijn dan we denken en dat de hele wereld verbonden is.

Het gevoel van zinken

Het is duidelijk dat afval in de zee uiteindelijk zal zinken. Als afval eenmaal in een trog belandt, kan het nergens anders heen en zal zich ophopen. In rivierendelta’s spoelen de chemicaliën nog naar open zee.

De onderzoekers verdenken Aziatische plastic fabrieken en een Amerikaanse marinebasis op het eiland Guam van betrokkenheid bij de hoge Pcb niveaus. De wateren boven de troggen zijn onrustig en kunnen afval als het ware naar beneden zuigen. Beide troggen zijn zo’n 11 kilometer diep.

De onderzoekers zeggen dat de hoge vervuilingsniveaus een reden tot ongerustheid vormen. De troggen vormen 'onbenutte natuurlijk bronnen'. De organismen daar zouden kunnen worden gebruikt voor commerciële toepassingen, maar worden nu aangetast, zegt Dazen.

Wetenschappers denken dat de oceaantroggen wel eens een rol kunnen spelen in klimaatregulering. De aanwezige koolstof wordt geïntegreerd in aardplaten die over elkaar schuiven. Tevens wemelt het in de troggen van microben die koolstof elementen kunnen omzetten in vormen die niet makkelijk in koolstofdioxide kunnen worden omgezet. Indien die microbenactiviteit ongunstig wordt beïnvloed, is het maar de vraag wat dat doet met de koolstof cyclus als geheel.

Bron: Nature
Publicatiedatum: