2015; een goed wijnjaar?

Afgelopen zondag reisde een team van Natrada af voor een ‘Grand Tour’ langs wijnboeren in Europa. Doel van de reis? Ontdekken hoe een nazomer in de wijnbouw er uit ziet. Hoe werken de bio-boeren? Is 2015 een goed wijnjaar? En hoe groot is de impact van de Suzukii fruitvlieg, die de teelt bedreigt? Op facebook plaatsen Ramon van Huffelen en Joren Jacobs regelmatig berichten over hun belevenissen. Biojournaal zette een aantal berichten uit de afgelopen dagen onder elkaar:



27-9-2015
“De wijnreis is begonnen! Om files te vermijden al op zondag de 27e september vertrokken, overnachten bij Weingut Meyerhof (niet bio en geen leverancier van ons maar wél uitstekende hotelkamers). Morgenvroeg vertrekken Joren en ik (Ramon) om half 9 bij onze biowijnmaker Weingut Engelhard te zijn , slechts 10 minuten van hier.
Vandaag onderweg nog even van uitzicht genoten over steile wijngaarden van de Mosel. Steile wijngaarden geven doorgaans betere wijnen dan onderaan de rivier of vlakten, maar deze stokken lagen naast de Autobahn -heeft dat effect op de wijn als bepaalde automerken in praktijk 40 keer meer uitstoten als in theorie...?
In oktober is hier het Federweisser feest. Federweisser is het sap tussen druivensap en wijn; troebel, vol vitaminen en levende gistcellen, in oogstijd al eens geproefd -erg lekker!
Morgen nog voor de lunch door naar Oostenrijk.”


28-9-2015
“Weingut Engelhard om 9.00 uur in de ochtend -maandag 28 september. Een oogst die nog niet voor de helft van het land is, de verjaardag van een 90 jarige Hillesheimer-dorpeling die vandaag in hun schitterend verbouwde gastenzaal wordt gevierd, in de keuken wordt gekookt, taarten worden gebracht en aangenomen. En de wijnboer Manuel Engelhard? Die heeft alle tijd voor ons -Joren en Ramon.

Eerst maar eens door de kelder. Een lichte spanning bij Manuel. De toekomstige wijnen zijn gisteravond om 23.00 uur nog niet gaan gisten. Als het vandaag niet gebeurd dan moet hij een handje helpen met een gist toevoeging. Maar liever heeft hij de gisten van eigen wijngaard. Bij binnenkomst een glimlach op zijn gezicht... het onmiskenbare geplop, de gisting is begonnen. En als één tank gaat, dan gaan ze binnen korte tijd allemaal. Een wijn kan dan binnen 3 dagen klaar zijn, goedkoop en snel maar Manuel controleert de temperatuur voor betere kwaliteit. 18 Graden is de maximale temperatuur voor witte wijn. De wijnen zijn veganistisch omdat er tijd is.

De troebelheid zakt langzaam naar de bodem van de tank, dierlijk eiwit om de wijn te klaren is dan niet nodig. Manuels wijnen zijn dan ook pas klaar in januari.... De pitjes, schillen en eventuele takjes gaan op de composthoop, samen met kippenmest. Dat is compost die later teruggegeven wordt aan het land. In het begin zit daar nog wat restalcohol in waardoor er soms een hert licht aangeschoten door het veld loopt!
Dit jaar was een uitzonderlijk heet jaar en daar waar sommige conventionele buren hun groene planten zagen veranderen in treurige bruine, stonden de struiken van Manuel er fier en groen bij. Wortels die niet verwend worden met kunstmest halen voedingsstoffen en water van diep uit de bodem.

Manuel is sinds 2005 bio gaan produceren. Was dat duurder voor hem? Nee. Zijn ouders produceerden al kwaliteitswijnen maar moesten 30% van de trossen wegknippen om minder opbrengst te krijgen (minder trossen = meer concentratie in de blijvende trossen). Bij hem is de opbrengst gewoon 30% lager. Minder werk, zelfde resultaat.

Manuel kijkt verder dan zijn wijngaard. Zijn huis en proeflokalen verwarmt hij met oude druivenstokken. De zonnepanelen op het dak geven 6x meer energie dan dat zij nodig hebben, overgebleven energie gaat terug naar het net.



De grote stalen tanks, moeten als de wijn in de fles zit gereinigd worden. Een gevaarlijk klusje. De wijnmaker moet in de tank klimmen en vermijden dat hij de restkooldioxide inademt die tijdens wijnmaken vrijkwam. Per jaar sterft er minimaal één iemand in de regio aan CO₂ bij het schoonmaken van de tanks... In de kelder had men vroeger in slecht geventileerde tijden een vogeltje in een kooitje. Was het vogeltje dood... dan kon men de kelder beter even niet betreden.

De Suzuki vlieg was vorig jaar nog een serieuze bedreiging voor de rode wijndruiven en kon hele oogsten om zeep helpen. Dit jaar is de vlieg weggebleven. Het was te droog en warm. Manuel had na de hitte blad weggehaald (meer zon op de druif = te heet voor de vlieg). De uitdaging is dan dat de druiven niet mogen verbranden.
Veel druiven worden geoogst met de hand. Bacchus leent zich uitstekend voor machinale pluk. Kijk naar de video, volle trossen eindigen in lege geraamtes.
Morgen naar Mont'Albano in Friuli Italie.”

29-9-2015

"De druiven voor de Lupi Reali Montepulciano d'Abruzzo komen net binnen"

Volg de Natrada-reis via facebook en bekijk ook de filmpjes.