Help om de bodem te redden!

'Over 60 jaar kunnen we niet meer telen in de grond'

In Grensverleggers, een initiatief van MVO Nederland, vertellen verschillende Nederlandse MKB-ondernemers over de dagelijkse praktijk van internationaal maatschappelijk verantwoord ondernemen. 'Grensverlegger' Michaël Wilde van Eosta gaat in de onderstaande blog in op het bodemprobleem. Hij wil graag iedereen wakker schudden.

Ik had een nachtmerrie en kon mezelf niet wakker maken
Nog maar 60 jaar en dan is de koek op. Nou ja, in ieder geval alle ingrediënten voor de koek. Volgens de FAO, de voedselorganisatie van de VN, gaan wij (de mensheid) bijzonder slecht met onze bodem om en als we zo doorgaan kunnen we over 60 jaar niet meer telen in de grond. Gezien het feit dat meer dan 95% van ons eten van die bodem komt, is dat enigszins beangstigend.

Volgens de FAO ligt de oorzaak van dit dramatische verlies onder andere bij de grootschalige chemische landbouw. Monoculturen waarbij de bodem een groot deel van het jaar wordt blootgesteld aan wind- en watererosie zijn een voorbeeld van waar het mis gaat. Verder verstoort het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen en kunstmest de natuurlijke mechanismen in grond waardoor organismen in verschillende bodemlagen niet meer kunnen samenwerken. De aarde wordt levenloos en verliest haar voedingswaarde voor gewassen.

Dit is op zich niets nieuws. We weten het maar doen er niets mee. Dat is niet alleen vreemd maar ook gevaarlijk. Lees bijvoorbeeld dit artikel in The Guardian: We're treating soil like dirt. It's a fatal mistake, as our lives depend on it

Als ik dit soort verhalen lees moet ik denken aan wat er met de inwoners van Paaseiland is gebeurd… Kennen jullie dat verhaal? Toen de eerste inwoners per kano aankwamen, troffen ze daar een waar paradijs aan. Het eiland bestond vooral uit regenwoud met veel natuurlijke rijkdommen. Dankzij het vogelrijke woud, de visrijke wateren en het milde klimaat hadden de Paaseilanders een vrij zorgeloos leven.

Om de goden te bedanken en omdat ze weinig anders te doen hadden gingen ze grote beelden maken. U kent ze wel, die streng kijkende stenen koppen. Ondertussen bleef de bevolking op het eiland maar groeien, waardoor steeds meer woud werd gekapt. Toen de laatste bomen om werden gehakt waren niet alleen de vogels verdwenen, maar ook de grondstoffen voor kano’s, huizen en speren. Door voedseltekort en gevechten kwam er een einde aan deze bijzondere samenleving.

In de woorden van mijn 8-jarige dochter, die afgelopen zondagochtend de woonkamer in wandelde: "Papa, ik had vannacht een nachtmerrie maar kon mezelf niet wakker maken". Help alstublieft mee om iedereen wakker te schudden! Voor meer informatie en tips over wat je kan doen, kijk hier: www.reddebodem.nl.

Bron: Grensverleggers - MVO Nederland

Publicatiedatum:


mail dit artikel    print   

Ook onze nieuwsbrief ontvangen? | Klik hier


Ander nieuws uit deze sector:

Freshpublishers
Rss Twitter Instagram

© BioJournaal.nl 2023

Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven