Biologisch blijkt helemaal niet zo logisch
Ik dacht altijd dat biologisch de beste keuze was. Geen plofkip, geen antibiotica en geen bespoten voedsel. Maar is dit wel echt zo? Na een debatavond in Utrecht bij het NAJK (Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt,) heb ik van zowel milieuwetenschappers als boeren inzichten verkregen die het verhaal van menig dierenrechtenorganisaties iets meer nuanceren. Want als we nu met z'n allen overstappen naar alleen nog maar biologische landbouw, dan zou dat grote negatieve gevolgen voor de wereld hebben.In het de debat werden duurzaamheid en voedselzekerheid vanuit verschillende hoeken benaderd. Wat betekenen deze thema's voor de landbouw, zuivelsector en de veehouderijen? Als consument snap ik niet waarom er überhaupt nog plofkippen bestaan. Dat is toch zielig?! Hetzelfde geldt voor bespoten tomaten en andere groenten. Waarom eten we dit? In het debat werd mij duidelijk dat het hele verhaal niet zo zwart/wit is. Biologische boeren is niet perse beter dan gangbaar boeren.
Verschillende boeren van gangbare veehouderijen legden ons uit dat zij plofkip eigenlijk heel duurzaam vinden. In een korte tijd met weinig kosten groeit een kuiken uit tot volwassen kip. Hier zit veel vlees aan, waar veel monden mee gevoed kunnen worden, want het is betaalbaar voor (bijna) iedereen. De boeren van deze veehouderijen zijn niet de monsters die ik altijd voor ogen had: "Wij zorgen ook heel goed voor onze dieren en proberen zo min mogelijk gebruik te maken van kunstmest of antibiotica. Ik eet liever een kip van mijn eigen veehouderij omdat ik weet dat ik er goed voor gezorgd heb en het vrij is van ziektes."
Een ander onderwerp van de avond ging over voedselzekerheid van nu en in de toekomst. Natuurlijk weet ik dat er op de wereld veel mensen zijn honger die lijden. Toch schrok ik van de cijfers; van de 7 miljard mensen die onze aardkloof bewonen hebben er op dit moment 893 miljoen een lege maag. Bedenk je ondertussen nog even dat in het Westelijke deel van de wereld ongeveer de helft van de mensen met overgewicht rondloopt. Nog belachelijker als je nagaat dat 1/3 van het voedsel wat we produceren op aarde wordt weggegooid. Dus is er wel werkelijk een voedseltekort?
In één van de stellingen kwam naar voren dat, wanneer wij ook de volgende generaties willen verzekeren van voedsel, we zouden moeten matigen of minderen in onze vleesconsumptie. De stelling: 'Nederlanders mogen maar één keer in de week vlees eten' was dan ook een interessante. Zelf zou ik dat niet zo erg vinden. Ik vind vlees wel lekker maar merk dat ik er niet zoveel van nodig heb, als dat ik vroeger at. De andere kant van het verhaal is dan weer dat als elke Nederlander dit doet, onze industrie instort. Beide groepen waren het dan ook eens dat de overheid hier wel meer voorlichting in zou kunnen geven om de consument bewust te maken van zijn eetgedrag.
Uit het debat is gebleken hoe lastig de discussie is over duurzaamheid en voedselzekerheid. Voordat er keuzes gemaakt kunnen worden moet er goed gekeken worden naar de gevolgen. Voor ons als consument ben ik er wel uit: We zijn allemaal vrij om onze eigen keuzes te maken. Dat houdt nu de wereld nog in balans. Misschien kunnen we wat bewuster over ons voedingspatroon gaan nadenken en helpt een moraal besef de burger om ook een fijne leefomgeving voor de komende generaties achter te laten.
Ilja Stroeve, burger
Bron: The Milk Story