Er zijn inmiddels aardappelrassen die min of meer onvatbaar zijn voor deze ziekte, maar die worden nog onvoldoende geaccepteerd door consument en (super)markt omdat ze niet aan alle specifieke eisen voldoen. Als de ziekte niet wordt bestreden is de opbrengst en kwaliteit in sommige jaren volstrekt onvoldoende. Een alternatief is de bestrijding van deze ziekte met chemische gewasbeschermingsmiddelen. Maar er zijn geen chemische gewasbeschermingsmiddelen in Nederland toegelaten om deze ziekte te bestrijden.
In Duitsland dat een veel groter areaal kent waarop biologische gewassen worden verbouwd, zijn een aantal koperverbindingen toegelaten tegen deze ziekte in aardappelen. In jaren met heel weinig opbrengst in Nederland komen dan ook Duitse biologische aardappelen naar Nederland. Aardappelen die daar wel behandeld zijn. Dit roept vooral kritische vragen op vanuit de biologische aardappelsector. Een deel van de biologische aardappeltelers wil voor bijzondere omstandigheden met hoge ziektedruk ook over koperhoudende middelen kunnen beschikken.
Naast koper zou PK2 (=kaliumfosfiet) een stof kunnen zijn om het aardappelgewas te beschermen tegen Phytophthora infestans. Het is een stof die in de natuur voor zou komen, het wordt wel een plantversterker genoemd, dus geen chemisch gewasbeschermingsmiddel, en in de VS zijn een aantal van dit soort producten door de EPA (US Environmental Protection Agency) toegelaten als gewasbeschermingsmiddel vanwege hun lage toxiciteit. Er is geen overzicht waarin alle informatie over kaliumfosfiet bijeen gebracht is.
Doel van dit onderzoek is dan ook om de informatie die er over PK2 is in verband met de bestrijding van Phytophthora infestans bij biologische aardappelen, bijeen te brengen. De resultaten zijn vastgelegd in een rapport.
De conclusies zijn:
In de EU-verordening biologische landbouw wordt PK2 niet genoemd in de lijst met toegelaten gewasbeschermingsmiddelen. Met die EU-verordening heeft Nederland te maken. Daarom is PK2 in de teelt van biologische aardappelen niet toegestaan.
PK2 een plantversterker noemen en daarmee bedoelen dat het een bemestende waarde heeft, is dubieus omdat fosfiet door planten niet kan worden omgezet in het belangrijke planten voedende ion fosfaat (PO43-). In de grond kan fosfiet (PO33-) wel door bepaalde organismen in fosfaat worden omgezet. Dit is een proces dat langzaam verloopt.
Als fungicide is PK2 werkzaam.
- Apart toegepast, heeft het middel een zwakke loofbeschermende werking tegen aantasting door Phytophthora infestans.
- In combinatie met andere fungiciden (toegelaten in de reguliere teelten) versterkt het de werking van die andere fungiciden en meer dan de optelsom van beide middelen apart.
- Loofbehandelingen leiden tot residu in de knollen en dit maakt dat de knollen minder door Phytophthora infestans worden aangetast.
- Ook knolbehandelingen bij het inschuren remmen aantasting door Phytophthora infestans tijdens de bewaring en bij opkomst in het veld. Dat PK2 tot residu in de knollen leidt hoeft niet te betekenen dat dit schadelijk is voor de humane gezondheid. De EPA in de VS acht de toxiciteit zodanig dat het middel in de Verenigde Staten is toegelaten zonder residunormen.
Klik hier voor het hele rapport.
Voor meer informatie: Kees Bus, PPO Wageningen UR
Bron: bioKennis