"Jammer dat het imago van bio-gewasbeschermingssector nu knauw krijgt"
Theo Grent reageert op incident met Vi-Care in Duitsland
Theo Grent, groothandelaar in biologische (gewasbeschermings)middelen en auteur van het boek Gewasbescherming nieuwe stijl, reageert op het incident:
"Vanwege de introductie van mijn boeken werd ik in 2011 ook uitgenodigd door mevrouw Corine Schimmel (marketing) van het bedrijf Citrex Netherlands in Dronten om te praten over de potentie van de in de VS geproduceerde producten Dipper, Citrex, Vi-Care en LonLife, op basis van de actieve stof citroenzuurextract. Tijdens dit gesprek in Dronten waren ze enthousiast over hun bio-middelen. In Duitsland meenden ze deze probleemloos als 'Gesetz Pflanzenstärkungsmittel' of 'Gesetz Planzenhilfmittel' te kunnen verkopen, terwijl ze in Nederland een terughoudend beleid voerden (ze wachtten liever op de uitslag van het EU-harmonisatieproces; in de tussentijd organiseerden ze echter wel de nodige praktijkproeven). Na de berichtgeving in de media over een recall van (biologisch geteelde) groenten in Duitsland, vanwege een 'verontreiniging' met het chemische middel DDAC, zal hun enthousiasme wellicht wat bekoeld zijn?"
"Volgens mijn internationale database www.grent.info wordt het merk Vi-Care in Europa ook gedistribueerd via Vitax in het Verenigd Koninkrijk (www.vitax.co.uk) en Intrachem Bio Deutschland (www.intrachem-bio.de). Tijdens mijn verblijf in de VS (2002-2010) ontmoette ik vertegenwoordigers van het bedrijf Citrex Int in Florida, die ook enthousiast waren over de potentie van het merk Citrex (bio-fungicide).
"Vanmorgen was inderdaad de website van Citrex International (www.organic-agriculture.com) uit de lucht en staat hun telefoon ook uit. Dus blijkbaar ruiken ze daar onraad. Zijn het dan wellicht 'echte' oplichters of is er sprake van een 'misverstand'? Een paar jaar geleden heb ik namelijk eens gebeld met de producent in Brazilië, die het halffabrikaat levert aan Florida. Ik kan me goed voorstellen dat het in Zuid-Amerika fout is gegaan met de productie van extract uit het restafval van de citrusoogst. Bijvoorbeeld omdat in een dergelijk landbouwbijproduct het residugehalte van gangbaar gebruikte fungiciden, zoals DDAC, kan oplopen door het procédé van indikken. Dus wellicht dat het marketingapparaat in Florida ook géén weet had van de praktijken in Brazilië? Als het spul ergens in Amerika echter 'bewust' opgemengd blijkt te zijn met een chemisch gewasbeschermingsmiddel als DDAC, is het natuurlijk behoorlijk crimineel te noemen."
"Citrex Netherlands test in Nederland dezelfde actieve stof citroenzuurextract als bio-fungicide, onder de merknamen Vi-Care (valse meeldauw in bijvoorbeeld aardappel) en Dipper (dompelbehandeling tegen Fusarium in bloembollen). In de bijlagen (actieve stof, merknaam, leverancier) achter in mijn boek nam ik de inhoud van mijn internationale database, waaronder hun assortiment, integraal over. Daarnaast ga ik in hoofdstuk 5 in op de regelgeving rond GNO's. In Tabel 5.10 (blz. 176) staat citroenzuur in de 'Lijst (25b-lijst) met minimaalrisicobestrijdingsmiddelen in de VS uitgezonderd van registratie'. In Tabel 5.12 (blz. 179) staat het citrus-extract Dipper in 'In Nederland van toelating uitgezonderde middelen van natuurlijke herkomst, door plaatsing op de Rub-lijst'. In Tabel 6.5 (blz. 194), in de alinea over bovengrondse gewasschimmels staat dat de actieve stof citroenzuurextract (merknamen Citrex en Vi-Care) een potentiële activiteit heeft tegen valse meeldauw."
Theo betreurt de huidige ontwikkelingen. "Het is jammer dat door zo'n akkefietje met een recall in Duitsland het imago van de biologische gewasbeschermingssector ongetwijfeld weer een knauw krijgt."
Hij heeft met de mensen van Citrex in Europa te doen. "Volgens mij kan men zich in de inkoop niet eenvoudig wapenen tegen dit soort oneigenlijke praktijken van een producent. Desondanks pleit ik, temeer na zo'n 'incident', voor de bedrijfskolom biologische (gewasbeschermings)middelen om (nog) meer over te gaan tot zelfregulering. Bijvoorbeeld door (nog) strenger te testen op de aanwezigheid van chemische residuen. In het eindproduct groenten en fruit (en in toenemende mate snijbloemen uit Europa én Africa via de Nederlandse bloemenveilingen) is het testen op MRL's (Maximum Residu Levels) namelijk al 'common issue'.
Voor meer informatie: Theo Grent