In Oostenrijk is de roep om meer lokale biologische levensmiddelen goed merkbaar. Dit lijkt echter nog een utopie. Om aan de vraag naar biologisch te kunnen voldoen blijft het importeren van producten namelijk noodzakelijk. De agf-handel is niet alleen in de winter afhankelijk van de import. Ook in de verdere verwerking zijn maar weinig bedrijven die niets importeren. Peulvruchten komen bijvoorbeeld voor ongeveer negentig procent uit Azië. Veel Oostenrijkse telers zien hun harde werken niet beloond in de opbrengst. Voor de spinazie en asperges wordt in de biologische sector toch al snel naar de producten van buitenlandse specialisten uitgeweken.
Ook in de fruitteelt is dit goed merkbaar. In Oostenrijk wordt slechts een paar ton abrikozen geteeld, het grootste deel is afkomstig uit Frankrijk. Peren worden ook onvoldoende geteeld. Fruit voor biologisch jam halen de verwerkers vooral uit Roemenië, Polen en Oekraïne. Onlangs is in 'Steirer' het appelteeltareaal verdubbeld, maar om aan de grote vraag te voldoen, wordt naar schatting nog steeds 40 procent geïmporteerd.
"Slecht een aantal telers durven het aan. De omschakeling wordt toch gezien als erg risicovol, door de hoge investeringen en jarenlange doorlooptijd", licht Ralph Liebing van het Biofachhandel Ora toe. "Ook zijn de verdiensten in de reguliere teelt heel goed."