Gents bio-restaurant sluit op emotionele wijze haar deuren

Op 1 juli is het Gentse restaurant De Zuidkant voor de laatste keer open. "Tot dan willen we jullie nog een heerlijk stukje Zuidkant laten proeven", meldt het bio-restaurant op haar website. "We hebben van in het begin alles van onszelf gegeven. Iedereen die hier geweest is, kon het voelen en proeven. We wilden iets moois brengen, iets bijzonders, iets dat eerlijk is en goed. Voor de mensen die er werken, voor de mensen die komen eten en genieten, goed voor de boeren en leveranciers, goed voor onze buurt, onze stad en de wereld rondom."

In een emotionele brief schrijven de ondernemers waarom het restaurant haar deuren sluit. "In ons enthousiasme – sommigen zullen het naïviteit noemen – waren we te weinig gevat op het hetgeen we als bedrijf ook horen te doen: het maken van winst. In de bijna vier jaar die we bezig zijn, zijn we gegroeid. Steeds moesten we een nieuw evenwicht vinden. Beginnende bedrijven krijgen heel wat steun om de zware last van het tewerkstellen van mensen mee te helpen dragen. Dat is goed en welkom. Maar op een dag valt die steun weg. En natuurlijk is het goed dat er regels zijn waar restaurant zich moeten aan houden. Maar als je alle kosten voor Médiwet, Sabam, billijke vergoeding, verplichte externe ongediertebestrijding, voedselveiligheid en brandveiligheid optelt, kom je aan hoge sommen."

Het restaurant koos voor voeding waar het in geloofde. "Dat heeft zijn prijs. Echte wortelen vol aarde, die de vorige dag werden geoogst op een akker in het Gentse, die geschrobt en gewassen moeten worden, geschild en gesneden. Dat is werk voor echte mensenhanden. Ook het brood bakken we zelf, onze koekjes, elke dag starten we vers van de basis om een heerlijke maaltijd te maken. We willen het zo blijven doen. Maar het is economisch niet verantwoord. Niet haalbaar. En dat is niet omdat de mensen die dit mooie werk verzetten er zoveel aan verdienen."

De ondernemers vragen zich hardop of ze niet hadden moeten overschakelen op convenience food, maar maken al snel korte metten met dat gedachte-experiment. "De boeren links laten liggen? Bio ach ja. Voedsel uit de fabriek, proper, snel efficiënt. Veel minder gedoe. Of we hadden onze kaart kunnen standaardiseren. Vaste gerechten op de kaart in grote hoeveelheden voor te bereiden en dan bewaren in de diepvries of vacuüm. Handig en rendabel. Natuurlijk hadden we de mensen ook, eens hun gesubsidieerd traject afgerond, kunnen ontslaan en vervangen door nieuwe stagiaires, enzovoorts. Er zijn nog andere slimme zaken die we hadden kunnen doen, waar je beter niet over schrijft. We hadden ons ook kunnen doodwerken natuurlijk."

Het is een emotioneel betoog. "We hebben al die dingen niet gedaan en we zijn blij dat we ze niet hebben gedaan. Maar nu stoppen we. We stoppen omdat we niet anders kunnen. Het geld is op. Ja, geld. Het ging over iets anders. Iets veel belangrijkers. Over echt voedsel, echte mensen, echte verbinding. Met pijn in het hart, met mooie herinneringen, in de hoop dat we bij vele mensen een zaadje geplant hebben, nemen we afscheid. We gaan samen in schoonheid eindigen. Alle mooie mensen die hier geweest zijn en van De Zuidkant zo'n bijzondere plek hebben gemaakt, we zijn jullie dankbaar."

Voor meer informatie: www.zuidkant.be