Biotechnologen van de UGent en het VIB zijn van mening dat GGO geen gevaar voor gezondheid en milieu met zich meebrengt. Hun standpunt werd gepubliceerd door de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. GGO zou een onmisbare strategie zijn voor een duurzame landbouw.
Het standpunt lijkt vooral antwoorden te zoeken voor de problemen waar het bestaande landbouwmodel mee kampt. Dat landbouwmodel streeft een maximalisering van de productie na, maar had tot nog toe weinig aandacht voor biodiversiteit of bodembeheer. De gevolgen daarvan zien we vandaag: veel landbouwpercelen zijn te vergelijken met woestijnen waar je alleen gewassen op kan telen dankzij de inzet van externe middelen. De biodiversiteit is er sterk afgenomen, wat tot een hoge druk van plagen en ziektes leidt. Bodemerosie neemt in vele regio’s wereldwijd op alarmerende wijze toe.
Dat is niet het model waar wij als biosector voor pleiten. We streven naar een agro-ecologische landbouw, waarbij biodiversiteit als sleuteleigenschap dient voor veerkracht. En dat werkt: elke dag bewijzen biologische en agro-ecologische boeren dat GGO niet nodig is om op een duurzame manier mooie oogsten te halen.
Nieuwe veredelingstechnieken: oude wijn in nieuwe zakken
In Europa bestaat er een (in verhouding met andere regio’s) vrij strenge regelgeving inzake GGO. Wie een nieuw GGO gewas wil telen of importeren, moet eerst een risico-analyse uitvoeren. En producten voor menselijke consumptie moeten gelabeld worden als ze meer dan 0,9% GGO bevatten.Deze wetgeving bestaat al sinds de jaren negentig, maar de veredelingswereld heeft sindsdien niet stilgestaan en worden nieuwe technieken ontwikkeld. Wetenschappelijk onderzoek heeft intussen aangetoond dat deze nieuwe technieken niet compatibel zijn met de biologische principes.
Europa buigt zich momenteel over de vraag of deze nieuwe technieken al dan niet onder de GGO-regelgeving moeten vallen. Volgens de biosector is dat wel degelijk nodig: consumenten hebben recht op transparantie en de toepassing van het voorzorgsbeginsel. De biotechlobby is het daar duidelijk niet mee eens, zoals ook blijkt uit dit nieuwe standpunt.
Bio zonder GGO
De biosector is geen voorstander van GGO en weert ze uit haar productie. Deze visie ziet de biosector bevestigd in het Europees lastenboek voor bio, dat expliciet stelt dat GGO verboden is. Als de Europese wetgeving de term "GGO" te eng interpreteert en (sommige) van deze nieuwe de facto GGO-technieken weert uit de wetgeving, dan krijgen we een ontransparante situatie. Het wordt voor de biosector dan veel moeilijker om haar visie te realiseren. Ter info: de biodynamische landbouw stelt nu reeds bijkomende eisen in het Demeter-lastenboek: een BD-boer mag geen hybride graanrassen of rassen uit protoplasma- en cytoplasmacelfusietechnieken gebruiken. Daarvoor moeten positieve lijsten opgesteld worden, wat een gigantische karwei is.De visie van de biosector kwam mede tot stand dankzij het werk en de ideeën van hoogleraar Edith Lammerts-van Bueren. Zij specialiseerde zich in biologische veredeling en zei over GGO het volgende in ons vakblad Bio Actief, in maart 2018: "GGO stemt niet overeen met de biologische waarden. Wij vertrekken vanuit een partner-participant-grondhouding ten aanzien van de natuur in plaats van een houding als 'heerser' of 'rentmeester'. Voor bio is handelen vanuit respect voor de integriteit van het leven belangrijk: bij GGOwordt dit principe losgelaten."
Ook IFOAM, de internationale koepel van de biobeweging, is geen voorstander om de nieuwste GGO-technieken toe te laten in bio.
Diversiteit in alle opzichten
Voor bio is diversiteit het sleutelwoord. De biosector staat voor een landbouw die niet kiest voor monoculturen maar voor diverse gewassen. Voor een landbouw die insecten niet bij voorbaat als vijanden ziet. Voor een landbouw die respect heeft voor de kracht van de natuur. In dat verhaal is er voor GGO geen ruimte, wel voor vormen van veredeling die in hoge mate rekening houden met de lokale randvoorwaarden. Het is een verhaal waar de biosector graag samen met de wetenschap de uitdaging aangaat, want er valt nog vooruitgang te boeken. Door onderzoeker en boer samen te brengen, kunnen we tot nog betere resultaten komen. Zo kiezen we voor een landbouwmodel dat niet alleen de voedselproductie dient, maar de hele maatschappij ten goede komt.
Bron: BioForum Vlaanderen