Tekst: Joost Melten
"Mijn zwager Paul Hof bedacht ruim dertig jaar geleden de lollies die nu nog steeds in de winkels liggen. Die platte, per stuk verpakte lollies. Daar kwam hij indertijd mee aan op de kinderfeestjes binnen onze familie. Hij wilde uiteindelijk een lollie-fabriek beginnen, maar dat lukte nog niet zo erg en we spraken af dat ik hem een beetje zou helpen. Drie maanden later heb ik voorgesteld om die fabriek maar samen te starten. Wij begonnen met het merk Corn Candies, maar dat bekte niet zo makkelijk en uiteindelijk zijn we op het merk 'Candy Tree' uitgekomen. Het bedrijf zelf heet officieel nog steeds 'Corn Candies.' Net als de oprichters van Gimsel Rotterdam kwam Paul uit de macrobiotische hoek en hij heeft indertijd in Amsterdam heel veel met bakkerijen gedaan. Hij is thuis gaan knutselen aan die lollies en zo kwam hij op ons eerste product uit. Ikzelf ben van oorsprong sociaal-wetenschapper, vandaar dat ik dacht hem te kunnen helpen bij de benodigde gesprekken met adviseurs en banken. Maar mijn gestudeerde achtergrond hielp eigenlijk niet, want niemand geloofde ons en niemand was bereid er een half miljoen gulden of zo in te steken. En dat was een probleem, want zo'n nieuw soort snoepgoed, dat krijg je gewoon niet van de grond zonder heel veel geld."
Paul Hof en Aad van Ammers, de oprichters van Corn Candies in 1986.
Lollies en toffees
"Wat wel hielp, was dat ik ook handig was en we zijn in 1984 heel kleinschalig samen gestart. Met zelfgemaakte vormpjes en een klein pannetje van ongeveer 20 cm doorsnede, waarvoor een kopersmid nog een speciaal dekseltje heeft gemaakt. We belden zelf winkels op en ja, we waren natuurlijk wel de eersten met dit soort snoep. Dat was een leuke tijd. Op een zeker moment hebben we ook machines gebouwd om die lollies te kunnen maken. Daar moet je je niet te veel van voorstellen, in het begin was dat allemaal heel eenvoudig. Maar goed, we konden zo heel wat meer lollies per jaar maken, al kwam er toch nog wel veel handwerk aan te pas. Later hebben we een tweedehands machine voor het maken van toffees gekocht, waar we heel lang aan hebben moeten werken om hem aan de praat te krijgen. Want wij werkten zonder riet- of bietsuiker en dan is het niet zo makkelijk om zo'n voor suiker gemaakte machine aan de gang te krijgen. Toen dat eindelijk lukte kregen we naast lollies ook toffees in ons assortiment."Drop
"Mijn schoonouders woonden in Californië en kwamen ongeveer elk half jaar over naar Nederland. Een van die keren had opa hele lange droppen bij zich. Dat vonden we interessante dingen en zo zijn we uit de VS verschillende drop-artikelen gaan importeren. In het begin waren ze niet biologisch, maar wel van een natuurlijke kwaliteit. We hebben toen aan die Amerikanen gevraagd of ze ook drop met biologische ingrediënten konden produceren en op een zeker moment hadden we een drop met 50% biologische ingrediënten, indertijd voldoende om biologisch gecertificeerd te kunnen worden. Daar hebben we veel van verkocht, maar in 1995 of '96 kreeg ik een faxje uit Amerika dat ze er met de Board of Directors nog eens naar hadden gekeken, maar dat het voor hun toch niet zo interessant was en ze er daarom mee zouden stoppen. Dan zit je raar te kijken, want we importeerden er wel twee ruim 13 meter lange containers van in de maand en we verkochten die drop in heel Europa. Toen dacht ik: 'dan gaan we toch gewoon zelf drop maken' en dat zijn we ook gaan doen, niet gehinderd door enige kennis. Inmiddels maken we hier in Heiloo dus lollies, toffees en drop, in heel veel varianten. Dat zijn onze kernproducten. Mijn zwager zit sinds 1995 niet meer in het bedrijf, maar we voeren nog steeds zijn originele receptuur. We werken hier nu met 12 mensen, waaronder twee van mijn kinderen. Ik ben nu 65, maar nog zeker vijf tot zes dagen in de week actief in het bedrijf, al is dat langzamerhand steeds meer in de rol van achtervanger. Ik ben nu meer degene die de ballen opvangt die ernaast gaan. Een probleemoplosser."Nog een foto uit 'de oude doos'.
Biologisch & veganistisch
"We zijn een biologisch bedrijf dus kopen we al onze grondstoffen biologisch in, we zijn niet anders gewend. We hebben alleen een paar producten van zoute drop die op zich wel biologisch geproduceerd worden, maar waar we ook salmiakzout in doen: dropjes zout, dropveters zout, dropkabels zout en salmiakknotsen. Afgezien van dat zout zijn alle ingrediënten biologisch, want je gaat daarvoor natuurlijk niet ineens niet-biologische grondstoffen inkopen. Al onze producten zijn nu ook veganistisch, afgezien van onze roomtoffees, hazelnoottoffees en koffietoffees. Daar zit wat room in."Suikervrij
"Ons suikervrij-beleid is oorspronkelijk vanuit de macrobiotiek gestart. En het gekke is, in de loop der jaren kregen we steeds meer gelijk. En nu zie je zelfs dat het een absolute hype is en dat vrijwel iedereen er nu van overtuigd is dat we het suikergebruik moeten terugdringen. Onze filosofie is eigenlijk nog steeds hetzelfde als in het begin: we maken onze Candy Tree producten niet al te zoet en vermijden riet- en bietsuiker. Bovendien gebruiken we geen High Fructose Corn Syrup (hfcs). We gebruiken wel maisstroop, vruchtendiksappen of ahornsiroop. En in onze drop doen we melasse, voor de zwarte kleur en de enigszins bittere smaak. We gebruiken zoveel mogelijk originele smaken. Als het even kan stoppen we er bijvoorbeeld echt aardbeienconcentraat in, echte hazelnoten, echte room, enzovoort. Gewoon originele dingen die je normaal ook kunt eten.Zo'n 95% van onze producten verkopen we onder de merknaam Candy Tree. En sinds we geen fruitbeertjes meer verkopen zit nergens 'suiker' in. Daarnaast importeren we ongeveer tien biologische producten die we verkopen onder de naam Corn Candies. Dat zijn Anis de Flavigny anijspastilles uit Frankrijk en Zen laurierdrop uit Italië. In die anijspastilles zit wél rietsuiker."
Klik hier om het laatste deel van het artikel in BIOscope te lezen. BIOscope is het huismagazine van De Groene Passage in Rotterdam.
Kijk voor meer informatie over Corn Candies en Candy Tree op www.candytree.eu.
Bron: BIOscope