Rogier Schulte benoemd tot hoogleraar Farming Systems Ecology

De raad van bestuur van Wageningen University & Research heeft Rogier Schulte per 1 februari 2017 benoemd tot hoogleraar Farming Systems Ecology. Prof. Schulte leidde tot vorige zomer het duurzaamheidsprogramma van Teagasc, de Agriculture and Food Development Authority in Ierland. Met overheden, boeren en ander bedrijfsleven richtte Schulte zich op duurzaamheid als cruciale groeifactor in de landbouw. Hij volgt nu prof. Pablo Tittonell op die nationaal coördinator is geworden aan het Argentijnse landbouwonderzoeksinstituut INTA.

Hoogleraar Rogier Schulte, WUR

Rogier Schulte (Twello, 1974) begon zijn academische carrière in Wageningen. Binnen zijn master Biologie specialiseerde hij zich op ecologische landbouw, waarna hij in 2000 in Wageningen cum laude promoveerde op zijn onderzoek naar gemengde graslanden, dat hij in Ierland uitvoerde bij Teagasc. Na zijn promotie werd Schulte onderzoeker bij Teagasc, en in 2005 hoofd van de onderzoekafdeling Environment, Soils and Land Use. In 2012 werd hij wetenschappelijk adviseur voor de Ierse ministeries op het gebied van het 'mainstreamen' van duurzaamheid binnen de gangbare landbouw. Schulte is internationaal onder andere betrokken bij de FAO en de EU en is sinds 2015 adjunct professor aan de Latvia Agricultural University.
Schulte ziet in zijn nieuwe functie een perspectief om zijn theoretische studieachtergrond te combineren met zijn internationale praktijkervaring, en te bouwen aan landbouw die niet alleen aan de huidige, maar ook aan toekomstige duurzaamheidsnormen voldoet.

Gidsfunctie voor biologische landbouw

Schulte: "In Ierland bekeek ik de perspectieven voor verduurzaming met name binnen de bestaande kaders van de boerenpraktijk, het landbouwbeleid en de marktwerkingen. In mijn nieuwe functie en werkkring bekijk ik welke vormen van duurzame landbouw we in 2050 nodig zullen hebben. De huidige landbouwpraktijk zit opgesloten in onder andere tarieven en wetgeving, en in ontwikkelingslanden ook in toegang tot de markt, landrechten en genderongelijkheid. Om dat te doorbreken moet je fundamenteel nieuwe doelen formuleren. En om die te bereiken kunnen we het ons niet veroorloven om oplossingen over het hoofd te zien. Dus moeten we alle varianten en mogelijkheden onderzoeken, zowel high-tech-landbouw, permacultuur en insectenlandbouw, als koolstofneutrale, fair trade- en verticale landbouw. Ik zie daarbij absoluut een gidsfunctie voor de biologische landbouw. Na zo'n verduurzamingsproces - over 33 jaar in 2050 - zal de landbouw er radicaal anders uitzien dan wat we nu gewend zijn, net zoals de landbouw van vandaag de dag radicaal anders is dan die van 33 jaar geleden. Met deze aanpak kunnen we het voor boeren, bedrijfsleven en overheden inzichtelijk maken hoe we vanuit onze opgesloten kaders snel en goed bij de bakens van duurzaamheid terecht kunnen komen."

Noodzaak duurzaamheid binnen landbouw

Volgens prof. Schulte is de noodzaak voor duurzaamheid in de landbouw groter dan ooit. "We moeten de voedselproductie, en de verdeling ervan, sterk verbeteren om de groeiende wereldbevolking van voedsel te kunnen voorzien, en er tegelijkertijd voor zorgen dat we dit binnen de planetary boundaries weten te doen. Dat kan alleen als we daarbij steeds progressiever werken aan verduurzaming voor milieu, mens en economie."

Bron: BioKennis